از اهداف اصلی نظام پرداخت یارانه ها، تقویت و تشویق فعالیت های دارای آثار خارجی مثبت وکمک به بهبود وضع زندگی اقشار آسیب پذیر است. در ایران نحوه ی فعلی پرداخت یارانه ها به وضعیتی متفاوت با وضعیت مطلوب در پرداخت یارانه ها منجر شده است؛ در وضعیت فعلی افراد به نسبت مصرف خود از یارانه برخوردار می شوند و لذا افراد پرمصرف یارانه ی بیشتری دریافت می نمایند. هدف از این مطالعه، ارائه ی گزینه های سیاستی برای هدفمند کردن یارانه ها در جهت اهداف نظام مطلوب آن می باشد. این تحقیق در پی پاسخ به این سوال است که چگونه سیاستی در هدفمند کردن یارانه ها، گروه های کم مصرف و اقشار نسبتاً فقیر جامعه را در طول دوران تعدیل مورد حمایت قرار می دهد. روش به کار گرفته شده در این مطالعه روش تحلیلی_توصیفی است که به جهت سهولت استفاده از این روش محاسبات از نرم افزار excel استفاده شده است. نتایج اجرای سیاست پیشنهادی در قالب مطالعه ی موردی مصرف برق خانگی شهر تهران نشان می دهد که ترکیبی از سیاست قیمتی_مقداری گزینه ای نسبتاً مناسب برای توزیع هدفمند یارانه های پرداختی توسط دولت خواهد بود.