صنعت گردشگری و اثرات اقتصادی و اجتماعی آن زمینه ی توجه دولت-ملت ها را به خود جلب نموده است. در ایران علیرغم وجود ظرفیت های بالا جهت گسترش و رونق گردشگری اما به دلایل گوناگونی از جمله عدم سازماندهی مناسب مکان ها و نواحی دارای ظرفیت گردشگری این صنعت نتوانسته جایگاه خود را پیدا کند. این تحقیق تحت عنوان نحوه سازماندهی کردشگری نواحی پیرامون شهری با مطالعه مورد ناحیه خاییز شهرستان تنگستان استان بوشهر، سازماندهی و راهکارهای توسعه ی پایدار گردشگری در این ناحیه را وجه همت خود قرار داده است. روش تحقیقی توصیفی و تحلیلی است بر جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. نتایج تحقیق که به کمک آمار توصیفی و تحلیلی بویژه آزمون کی دو اثبات شده حاکی است که منطقه خاییز ظرفیت های بویژه در زمینه ی طبیعن گردی برای توسعه گردشگری دارد و گسترش گردشگری می تواند ایجاد اشتغال و درآمد برای ساکنین روستاهای منطقه خاییز نماید. نتایج دیگر این تحقیق نشان می دهد با ساماندهی گردشگری می توان جلوی تخریب محیط زیست را گرفت و گامی در جهت حفظ محیط زیست طبیعی برداشت و مکانی مناسب برای گردشگران شهرهای اطراف به خصوص بوشهر ایجاد کرد.