بعد از پیروزی انقلاب اسلامی طرح ها و برنامه های مختلفی با هدف دستیابی به توسعه روستایی و کاهش مهاجرت روستاییان به مناطق شهری اجرا شده که یکی از مهمترین آنها طرح هادی روستایی است. براساس اطلاعات موجود تا اواخر سال 1389برای 24899روستا طرح هادی تهیه و در 9912 روستا این طرحها به اجرا درآمده است. اما سوالات اصلی تحقیق این است که آیا اجرای طرح هادی بر میزان تمایل به مهاجرت، احساس رضایتمندی از زندگی در روستا، میزان احساس تعلق مکانی و میزان تمایل به سرمایه گذاری در روستاهایی که طرح هادی در آنجا اجرا شده موثر بوده است؟ برای سنجش میزان تأثیرگذاری اجرای طرح هادی بر متغیرهای مورد بحث 300 نفر از افراد واقع در سنین 19 تا 35 سال به عنوان نمونه انتخاب شده و در دو گروه 6تایی از روستاهایی که طرح هادی در آنها اجرا شده و اجرا نشده مورد بررسی قرار گرفتند. برای آزمون فرضیات این تحقیق از آزمون یومن ویتنی استفاده شد. نتایج آزمون فرضیات بیانگر آن است که در سطح اطمینان 95 درصد بین نظر افراد نمونه ساکن در روستاهایی که طرح هادی در آنجا اجرا شده و روستاهایی که طرح هادی در آنجا اجرا نشده از نظر میزان تمایل به مهاجرت و میزان تمایل به سرمایه گذاری در روستا تفاوت معناداری وجود ندارد. اما بین میزان احساس رضایتمندی از زندگی در روستا بین نظر افراد نمونه ساکن در دو گروه روستاهای مورد مطالعه با مقدار p معادل 0001/0 در سطح اطمینان 95 درصد تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین میزان احساس تعلق مکانی به روستای محل زندگی افراد نمونه ساکن در دو گروه روستاهای مورد مطالعه در سطح اطمینان 95 درصد و مقدار p معادل 045/0 تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین در مجموع براساس نتایج این تحقیق می توان گفت که اجرای طرح هادی در کاهش سطح تمایل به مهاجرت و افزایش تمایل به سرمایه گذاری در بین افراد روستاهای مورد مطالعه تأثیری نداشته؛ اما باعث افزایش میزان رضایتمندی افراد از زندگی در روستا شده و همچنین تا حدودی در افزایش احساس تعلق مکانی نقش داشته است. در ضمن نتایج این تحقیق نشان داد که اجرای طرح هادی در روستاهای فاقد طرح و تکمیل طرح هادی در روستاهای داری طرح هادی به یکی از اولویتهای مورد درخواست روستاییان تبدیل شده است.