روش های تصمیم گیری متعددی وجود دارند که به مهندسین راه آهن در تصمیم گیری در زمان بندی و کم کردن هزینه تعمیر و نگهداری خطوط کمک می نمایند. اکثر این روش ها به مدیریت تعمیر و نگهداری در سطح پروژه می پردازند. درهرحال، در سطح شبکه که مزایا نامحسوس تر می باشند در نظر گرفتن بودجه به عملیات تعمیر و نگهداری نقش مهمی را ایفا می نماید. مسئله عمده پیش روی آن است که چگونه ممکن است مزایای موجود تعمیر و نگهداری در سطح شبکه به شکلی ساده و صریح ارائه شوند که برای سیاستگزاران و همچنین تصمیم گیرندگان ارشد قابل استفاده باشند. برای نیل به این منظور، در این پایان نامه توسعه یک سیستم مدیریت مناسب برای نگهداری خطوط راه آهن مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است. این پایان نامه آثار کارهای انجام شده از سوی چنین مدلی را توصیف می نماید و اجزای کلیدی مدل نظیر موارد ذیل را به طور خلاصه بیان می نماید: روشی که در آن وضعیت خطوط در سطح شبکه ، معیارهای وضعیت و نوع مرمتهای در نظر گرفته شده در مدل، سطوح مداخلت مرمت ها و خرابی های خطوط ارائه می شود. همچنین پس از توسعه مدل، نوع مرمت ها ومیزان بودجه مورد نیاز برای عملیات تعمیر و نگهداری شبکه ریلی ایران با استفاده از این مدل اولیه طی 5 سناریو بودجه برآورد شده است.هدف اصلی این تحقیق آن است که امکان ایجاد مدلی مورد بررسی قرار گیرد که بتوان از آن برای تعیین شرایط خطوط ریلی در سطح شبکه، با در نظر گفتن مخارج نگهداری، استانداردها و خرابی خطوط استفاده نمود. چنین سیستمی باید قادر باشد از سوی مدیران ارشد برای اتخاذ تصمیمات استراتژیک در خصوص برنامه ریزی و سرمایه گذاری نگهداری مورد استفاده قرار گیرد و بنابراین قادر به انجام انواع تحلیل زیر باشد: ? پیش بینی روند آتی شرایط شبکه ? تحقیق و بررسی اثر تغییر روش های نگهداری برروی شرایط شبکه برای دستیابی به اهداف فوق الذکر، مقاصد تحقیق عبارت بودند از: 1. توصیف اصول کلی مدیریت نگهداری 2. تحقیق در خصوص شیوه های اخیر مدیریت نگهداری در صنعت ریلی دنیا 3. بررسی سیستمهای مدیریت نگهداری فعلی 4. تحقیق در مورد اجزای لازم برای سیستم مدیریت در سطح شبکه جهت نگهداری خطوط 5. تشریح روش پیشنهادی به واسطه توسعه یک سیستم نمونه اولیه (مطالعه موردی راه آهن ایران)