بسیاری از تحقیقات به تاثیر عوامل شخصیت بر روی یادگیری زبان پرداخته اند. اضطراب به عنوان یک عامل مهم، نقشی اساسی بر روی یادگیری زبان دارد. از طرفی توانش منظور شناختی زبان نیز نقشی مهم در توانایی ارتباط برقرارکردن زبان آموزان دارد. رابطه این دو در یادگیری زبان مسئله ای است که تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته است. تحقیق حاضر می کوشد نقش اضطراب منظور شناختی زبان آموزان را با رابطه سطح زبان و جنسیت آنها بررسی کند. این پژوهش ماهیتی توصیفی دارد و سوالات آن به قرار زیر است: ?. آیا زبان آموزان ایرانی سطحی از اضطراب منظور شناختی را در کلاس زبان تجربه می کنند؟ ?. آیا رابطه ای بین سطح زبان زبان آموزان ایرانی واضطراب منظور شناختی آنها وجود دارد؟ ?. آیا رابطه ای بین جنسیت و اضطراب منظور شناختی زبان آموزان ایرانی وجود دارد؟ 142 زبان آموز از موسسات آموزش زبان در استان تهران در این تحقیق شرکت کردند. از پرسشنامه و مصاحبه برای جمع آوری داده¬های تحقیق استفاده شد. پرسشنامه و سوالات مصاحبه توسط محقق طراحی شدند و قبل از استفاده در تحقیق حاضر، با 160 زبان آموز مورد آزمایش قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss و همچنین تحلیل محتوایی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق وجود رابطه بین سطح زبان زبان آموزان ایرانی واضطراب منظور شناختی آنها را تأ یید کرده و نشان دادند که زبان آموزانی که دارای سطح بالاتری از زبان هستند کمتر از اضطراب منظور شناختی رنج می برند. نتایج این تحقیق هیچ رابطه بین جنسیت و اضطراب منظور شناختی زبان آموزان ایرانی را نشان نداد.