امروزه صنایع غذایی، یکی از مهمترین و گسترده ترین صنایع فعال در عرصه اقتصاد جهانی می باشند. رشد روزافزون جمعیت، متنوع شدن سلایق مصرف کنندگان، افزایش اهمیت سلامت محصولات غذایی، تغذیه سالم به عنوان عامل پیشگیری از بروز بسیاری از امراض، برجسته تر شدن نقش مواد غذایی از جنبه های اقتصادی و بهداشت و ..... همگی مبین نقش قابل توجه تغذیه و صنایع غذایی در زندگی بشر امروز می باشد. طی سالیان اخیر، شرکت های بسیاری در صنعت لبنیات به علت عدم مدیریت درست منابع مالی با ورشکستگی و خروج مواجه شده اند. یکی از مشکلات این شرکت ها عدم وجود سیستم های کنترلی در مورد هزینه ها، و استفاده از یک رویکرد استراتژیک بوده است. چرا که به علت عدم توجه به رقبا و کنترل مالی محصولات تولیدی، این محصولات در ورود به بازار با عدم فروش مواجه شده و همین امر، هزینه های سنگینی بر دوش شرکت ها گذاشته است. به اعتقاد محققان، حسابداران استراتژیک می توانند نگرش واضحی در هنگام اجرای یک بخش اساسی فرآیندهای تصمیم گیری سازمانی فراهم آورند. با افزایش مشارکت، ارزش فرآیندهای تصمیم گیری افزایش می یابد(رویی و همکاران، 2008) و این کار باعث افزایش عملکرد می گردد. بنابراین، در یک محیط رقابت، استفاده از یک رویکرد حسابداری مدیریت استراتژیک می تواند باعث افزایش عملکرد گردد که بر آنیم تا با توجه به این مهم، موضوع رابطه حسابداری مدیریت استراتژیک با عملکرد را در صنعت لبنیات مورد بررسی قرار دهیم. صنعت لبنیات، به عنوان یکی از صنایع حساس در زمینه تولید مواد غذایی برای شرکت ها به عنوان یک صنعت دارای گردش مالی بسیار زیاد، جذاب می باشد. از طرف دیگر، به علت رقابت و حساسیت مشتریان به برند و کیفیت محصولات لبنی، وجود دیدگاه استراتژیک در این صنعت نیاز می باشد. بنابراین، توسعه محصولات لبنی و بقا در این صنعت، نیازمند سیستم های کنترلی در مورد هزینه های شرکت، رقبا و مشتریان می باشد. امروزه توان بالقوه نقش استراتژیک حسابداری مدیریت در زمینه هایی همچون هزینه یابی، مدیریت عملکرد و ارزیابی سرمایه گذاری استراتژیک می باشد(اندریوز و دیگران، 1987). بر این اساس، در این صنعت، شرکت هایی که بتوانند از سیستم های کنترلی استراتژیک استفاده نمایند نه تنها به موقعیت رقابتی خود در صنعت استحکام می بخشند بلکه موقعیت رقبا و فعالیت های آن شرکت ها را نیز مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می دهند. در صنعت لبنیات، استراتژی های سازمانی و حسابداری مدیریت ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند. فرآیند تدوین و اجرای استراتژی در سازمان ها به وسیله تکینک ها و قالب زبانی صورت می پذیرد که حسابداری مدیریت بر آن متکی است، به طور متقابل فرآیند تصمیم گیری استراتژیک نیز قادر است بر طراحی و اجرای سیستم های حسابداری مدیریت به عنوان یکی از نمودهای کنترلی استراتژی های سازمانی تأثیر بگذارد(روسلندر و هارت ، 2003). ؟