نام پژوهشگر: امیراشکان عبدلی

طراحی بهینه نمای ساختمان های بلند مرتبه تهران با رویکرد کاهش هدر رفت انرژی در ساختمان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده هنر و معماری 1393
  امیراشکان عبدلی   حیدر جهانبخش

می گیرد، ظرفیت های موجود به منظور همسنگ کردن با راه کار های جدید سنجیده شده است. ظرفیت های موجود در اسناد بالادستی امکان تطابق با راهکارهای تکنیکی و نظری موجود را مشخص و نتایج از این تطابق را نمایان ساخته اند. با تحلیل نمونه موردی و ایجاد سازگاری بین نتایج بدست آمده با ظرفیت های موجود مشخص شد که استفاده از پنجره های pv علاوه بر کاهش 30 درصد از میزان مصرف انرژی گرمایشی، مصرف الکتریسیته ساختمان را نیز توسط کنترل روشنایی تا 54% تقلیل می دهند. همچنین مشخص شد که عموماً، نوع پنجره، جهت گیری ساختمان، اندازه واحدها و توزیع پنجره های داخلی واحدها و بعلاوه مصرف الکتریسیته و بار محیطی برای هرواحد مسکونی، مقدار بار سرمایشی را در تابستان تعیین میکند، از این رو و با بررسی جنس شیشه های پنجره ها مشخص شد که شیشه های لعاب دار با ضریب سایه 0.025 به میزان قابل توجهی از میزان بار سرمایشی مورد نیاز کاهش می دهند. این بدان معناست که با استفاده از شیشه با ضریب سایه کم به انرژی سرمایشی کمتری برای سرمایش در فصول گرم نیاز خواهد بود. چکیده بخش بزرگی از انرژی مصرفی ساختمان ها توسط نماها از دست می رود، حال این پژوهش با تحقیق درباره چگونگی طراحی بهینه نما، به دنبال پاسخی هدفمند از نظر مصرف انرژی در ساختمان است. در سراسر جهان، 50 درصد از منابع انرژی برای ایجاد منطقه آسایش در ساختمان ها صرف می شود و دستیابی به حفظ این انرژی در ساختمان ها به میزان قابل توجهی کاهش مصرف را در بر خواهد داشت. در کشور ما، طراحان معمار بدون توجه به نقش نما به عنوان تبادل کننده انرژی بین داخل و خارج، طراحی نمای ساختمان را صرفاً محدود به جاگذاری بازشوها و انتخاب نوع مصالح می شناسند. هدف از این پژوهش، دستیابی به نتایج کاربردی برای طراحی نمای ساختمان های بلندمرتبه در شهر تهران با تأکید بر صرفه جویی در مصرف انرژی است که یکی از سه حوزه اصلی طراحی معماری پایدار می باشد. در این پژوهش پس از مرور ادبیات (بررسی ابعاد خاص) موضوع در اقلیم ها و ساختمان های مشابه، به شناخت راه کارهای تکنیکی و نظری پرداخته شده است. سپس به منظور تطبیق و ارتقاء راهکارها با تکنولوژی و شرایط آب و هوایی شهر تهران به شناخت این دو عامل مهم پرداخته شده است. در این تحقیق روش پژوهش موردی با راهبرد های ترکیبی بکارگرفته شده است و جهت تحلیل اطلاعات بدست آمده با استفاده از منابع اسنادی چندگانه، که تحت روش تحقیق کیفی قرار