هدف از این تحقیق بررسی امکان تعریف برندی برای شهر تبریز و تأثیر این برند بر روی توسعه ی صنعت گردشگری این شهر است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی بوده و برای گردآوری داده های مورد نیاز از روش اسنادی و میدانی استفاده شده است. به منظور آگاهی از تصویر درونی شهر تبریز در ذهن شهروندان پس از مطالعه ی منابع مختلف و استخراج گویه های مورد نظر، پرسشنامه ای با 71 گویه تنظیم گردید که این پرسشنامه در اسفندماه سال 1392 در بین شهروندان ساکن در مناطق ده گانه ی شهرداری تبریز به روش تصادفی ساده توزیع گردید و 400 پرسشنامه ی صحیح گردآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش تحلیل عاملی با چرخش واریماکس، روش تحلیل خوشه ای و روش همبستگی اسپیرمن ، آزمون t و آنالیز واریانس در محیط نرم افزار spss20 استفاده شد. برای آگاهی از اعتماد یا پایایی گویه های پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقدار آن 709/0 محاسبه شد و بررسی اعتبار یا روایی گویه ها با روش اعتبار محتوا و قضاوت 20 نفر از اساتید متخصص در زمینه ی مورد مطالعه صورت گرفت. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می دهد که شهروندان تبریزی، تصویر نسبتاً مطلوبی از شهر خود در ذهن دارند چرا که پاسخ اغلب آنها در بیشتر گویه ها، گزینه ی متوسط می باشد، در صورتی که تصویر شهر در ذهن شهروندان و افراد خارج شهر مثبت باشد این امر منجر به جذب بیشتر افراد به آن شهر می شود. شناخت تصویر شهر و دانستن نقاط مثبت و منفی آن می تواند این امکان را برای مدیران شهری فراهم کند تا به ارتقای تصویر شهر در ذهن شهروندان، سرمایه گذاران و گردشگران بپردازند. همچنین مشخص شد که متغیر تصویر درونی مثبت از شهر با هیچ کدام از متغیرهای سن، سطح تحصیلات و میزان درآمد دارای رابطه ی معنادار نمی باشد. تفاوت معناداری نیز در تصویر درونی شهر بین زنان و مردان وجود ندارد. همچنین میانگین تصویر درونی مثبت از شهر در گروه های با وضعیت تأهل مختلف تفاوت معناداری ندارد اما اختلاف معناداری بین میانگین تصویر درونی مثبت از شهر در بین ساکنان شهر تبریز و سایر شهرها وجود دارد.