در این پژوهش با استفاده از مدل های swotو pralong توانمندی های شهرستان رامیان در زمینه ی صنعت ژئوتوریسم مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایجی که از کاربرد مدل تحلیلی swot به دست آمد وجود آبشارها و چشمه ها در شهرستان رامیان با میانگین وزنی 63/4 به عنوان مهم ترین نقطه ی قوت، فقدان نیروهای متخصص در کنار جاذبه های ژئوتوریستی برای گردشگران با میانگین وزنی 23/4 مهم ترین نقطه ی ضعف منطقه، امکان توسعه ی گردشگری شهرستان با شناسایی و معرفی جاذبه های گردشگری از طریق مشارکت و همکاری های بین المللی با میانگین وزنی 41/4 مهم ترین فرصت و کمبود نیروی انسانی متخصص و مجرب در دستگاه های دولتی برای تشویق و ترغیب و ارائه ی رهنمودهای لازم به سرمایه گذاران در بخش گردشگری به عنوان مهم ترین تهدید برای توسعه ی گردشگری در منطقه شناخته شده است. هم چنین ار ترکیب عوامل بیرونی و درونی مهم ترین استراتزی مربوط به عامل ( so) می باشد که این شهرستان را در محیط رقابتی / تهاجمی قرار داد. بر اساس نتایجی که از کاربرد مدل pralong در این پژوهش حاصل شد، کوه قلعه ماران به علت دارا بودن عیارهای بالای علمی و زیبایی ظاهری، تنوع لندفرم ها و امکان انجام فعالیت های ورزشی و ... بالاترین عیار گردشگری را با امتیاز (67/0) به خود اختصاص داده و گرم چشمه نیز از نظر میانگین عیارگردشگری، کم ترین عیار گردشگری با امتیاز (36/0) در بین مکان های ژئومورفولوژیکی را دارد. از مقایسه ی اجزا تشکیل دهنده ی عیار گردشگری می توان نتیجه گرفت که عیار مکان های ژئومورفولوژیکی محدوده ی مورد مطالعه، عمدتا به دلیل بالا بودن عیار علمی آن هاست از لحاظ عیار بهره وری باز کوه قلعه ماران به دلایل فوق الذکر از بیش ترین امتیاز(59/0) برخودار است.گرم چشمه نیز کم ترین عیار بهره وری را با امتیاز (20/0) را به خود اختصاص داده است. عدم وجود امکانات رفاهی و اقامتی، بهداشتی و خدماتی، عدم تبلیغات مناسب و معرفی نشدن توانمندی های شهرستان رامیان در زمینه ی گردشگری، فقدان برنامه ریزی جامع وکم توجهی مسوولین و برنامه ریزان به امر گردشگری منطقه از جمله مهم ترین دلایلی است که موجب کند شدن روند توسعه ی گردشگری در این شهرستان شده است.