هدف از تحقیق حاضر، مقایسه اکسیداسیون چربی و اکسیژن مصرفی طی یک جلسه فعالیت هوازی زیر بیشینه در زنان شاغل میانسال چاق، اضافه وزن و نرمال می باشد. در این مطالعه نیمه تجربی، از بین کلیه پرسنل زن دانشگاه شهید چمران اهواز در سال92 ؛ 45 نفر به صورت هدفمند ودر دسترس انتخاب شدند که در سه گروه : چاق (2kg/m30, bmi?32/4±36/33:سن) ؛ اضافه وزن (2kg/m25?bmi?30و13/4±13/34:سن) و نرمال (2kg/m18?bmi?25و20/4±54/34:سن) قرار گرفتند. شرکت کنندگان یک آزمون فزاینده دویدن تاسرحدخستگی روی نوارگردان اجراکردند(پروتکل تمرینی آچتن وهمکاران2002). در طول اجرای آزمون با استفاده از دستگاه گاز آنالایزر ganshornحجم اکسیژن مصرفی ودی اکسید کربن دفعی اندازه گیری و توسط نرم افزار lf8 ثبت گردید. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها؛ داده ها با کمک روش آماری تحلیل واریانس یکراهه با اندازه گیری تکراری و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکراهه نشان داد که بین 3 گروه در حداکثر اکسیداسیون چربی )001/0 p=و 88/45=(42و2 )f) تفاوت معنی داری وجود دارد. آزمون تعقیبی توکی نشان دادکه بین گروه چاق با نرمال ( 001/0 p=) واضافه وزن ( 001/0 p=) تفاوت معنی داری وجود دارد. علاوه بر این نتایج حاکی از تفاوت معنی داری بین سه گروه در حداکثر اکسیژن مصرفی )038/0 p= و 53/3=(42و2 )f ) بود. نتایج آزمون پیگردی توکی حاکی از تفاوت معنی داربین گروه چاق با نرمال( 042/0 p=) وباگروه اضافه وزن ( 045/0 p=) بود. نتایج این تحقیق نشان داد که افراد نرمال نسبت به افراد اضافه وزن و چاق دارای مقدار اکسیداسیون چربی بیشتری بودند. افراد نرمال به دلیل دارا بودن vo2max بالاتر دارای حداکثر اکسیداسیون چربی هستند که در مقایسه با افراد چاق و اضافه وزن در شدت های مطلق بالاتری ( بار کاری ) از فعالیت اتفاق می افتد که این شدت به طور نسبی با گروه های چاق و اضافه وزن برابر است.