این پژوهش با هدف بررسی عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر بر گرایش به ورزش همگانی انجام شد. روش اجرای پژوهش از نوع پیمایشی بوده و شیوه نمونه گیری نیز خوشه ای چندمرحله ای بوده است. جمعیت آماری پژوهش شامل تمامی شهروندان 15 تا 75 ساله ساکن در شهر کرج در سال 1392 است. حجم نمونه آماری نیز بر حسب فرمول کوکران شامل 387 نفر از شهروندان است. متغیرهای مستقل این پژوهش (عوامل فرهنگی و اجتماعی) عبارتند از: ارزشمند بودن سلامتی، باور به سودمندی ورزش، تقدیرگرایی، باورهای نادرست در مورد ورزش(کلیشه ها)، دیدگاه خانواده در مورد ورزش، ارزیابی فرد از دیدگاه جامعه در مورد ورزش، نقش رسانه های جمعی و نقش مدرسه. متغیر وابسته پژوهش نیز گرایش به ورزش همگانی است. نتایج بررسی رابطه متغیرها به کمک آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که در سطح اطمینان 95 درصد بین متغیر گرایش به ورزش همگانی و متغیرهای زیر رابطه وجود دارد: متغیر سودمندی ورزش (شدت رابطه = 46/.)، باورهای نادرست در مورد ورزش (25/.-)، تقدیرگرایی (11/.-)، میزان ارزشمند بودن سلامتی (23/.)، نگرش خانواده به ورزش همگانی (43/.)، نقش مدرسه (23/.) و نقش رسانه های جمعی (28/.) رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج آزمون رگرسیون چندمتغیره به روش گام به گام نیز نشان داد که در حضور تمامی متغیرهای فوق در آزمون رگرسیون، متغیرهای سودآور بودن ورزش، نگرش خانواده، ارزشمند بودن سلامتی، نقش رسانه و باورهای نادرست به ترتیب دارای بیشترین سهم در پیش بینی متغیر گرایش به ورزش همگانی هستند. همچنین متغیرهای فوق در مجموع می توانند 35 درصد از تغییرات متغیر گرایش به ورزش همگانی را تبیین کنند.