نام پژوهشگر: فاطمه متقی طلب

طراحی و ساخت داربست بیوهیبرید بر پایه نانوکامپوزیت سه بعدی silk/swnt پوشیده شده از نانوالیاف فیبرونکتین با آرایش جهت دار به منظور بررسی عملکرد سلول های شوآن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم زیستی 1392
  فاطمه متقی طلب   محمد علی شکرگزار

با توجه به کارآیی بالای کانال های عصبی به منظور استفاده در مهندسی بافت عصبی محیطی، در تحقیق حاضر کانال عصبی بر پایه فیبروئین ابریشم/نانولوله های کربنی تک دیواره/فیبرونکتین با استفاده از روش های الکتروریسی و خشک کن انجمادی ساخته شد و متعاقبا توپوگرافی، ساختار فیزیکی و شیمیایی آن با استفاده از روش های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که کانال عصبی متخلخل ساخته شده دارای ساختار فیزیکی و شیمیایی همگن بوده، از هدایت الکتریکی مناسبی برخوردار است. علاوه بر این، نانوالیاف فیبرونکتین که بر روی بستر فیبروئین ابریشم/نانولوله های کربنی تک دیواره الکتروریسی شده بودند از ظاهری جهت دار با آرایش منظم، تخلخل و قطر مناسبی برخوردارند. همچنین فیبرونکتین پس از فرآیند الکتروریسی دارای فعالیت زیستی قابل قبولی بوده، بدین ترتیب در رشد و چسبندگی سلول های شوان موثر واقع شد. پس از بررسی خصوصیات ساختاری، کانال های عصبی ساخته شده در شکاف 10 میلی متری عصب سیاتیک حیوان رت پیوند زده شدند. نتایج حاصل از بررسی بافت شناسی عصب پیوند زده شده پس از 5 هفته بیانگر ترمیم عصب در ناحیه فوقانی عصب بود. همچنین، در حیواناتی که عصب سیاتیک آنها با فیبروئین ابریشم/نانولوله های کربنی تک دیواره و فیبروئین ابریشم/نانولوله های کربنی تک دیواره/فیبرونکتین پیوند زده شده بودند، سرعت هدایت پیام عصبی بیشتری را نسبت به گروه های دیگر از خود نشان دادند. این امر می تواند احتمالاحاکی از احیای فعالیت عصب پس از پیوند، در نظر گرفته شود. علاوه بر این، تصاویر ایمنوهیستوشیمی نشان دهنده سلول های شوان بیشتری در گروه فیبروئین ابریشم/نانولوله های کربنی تک دیواره/فیبرونکتین در قیاس با گروه های دیگر بود. در نهایت، می توان نتیجه گرفت که کانال عصبی زیست سازگار بر پایه فیبروئین ابریشم/نانولوله های کربنی تک دیواره/فیبرونکتین با آرایش منظم از ساختار قابل قبولی به منظور استفاده در پیوند های عصبی برخوردار است.

مقایسه اثر ویتامین e آزاد و محافظت شده در نانولیپوزوم بر عملکرد تولیدی و پاسخ سیستم ایمنی جوجه های گوشتی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده کشاورزی 1393
  یونس شریفی دارانی   مجید متقی طلب

نانو کپسوله کردن ویتامین e باعث افزایش دسترسی زیستی آن می¬شود. یک راه کپسوله کردن ویتامین¬ها استفاده از لیپوزم است. بدین منظور در تحقیق حاضر فسفاتیدیل کولین از لستین سویا استخراج شد و با روش ft-ir(fourier transform infrared) خلوص بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت. فسفاتیدیل کولین بدست آمده با کلسترول به عنوان پیش ساز نانولیپوزوم استفاده و با کاربرد از دستگاه سونیکاتور، ویتامین e در نانولیپوزوم محصور شد و نانو ویتامین e بدست آمد. عوامل موثر بر اندازه نانولیپوزوم مانند نسبت فسفاتیدیل کولین و کلسترول مورد بررسی قرار گرفت. با ترکیب فسفاتیدیل کولین و کلسترول به نسبت8 به 2 کوچکترین لیپوزوم ها با میانگین قطرnm89 بدست آمد. خواص فیزیکوشیمیایی نانو ویتامین e با بررسی ریخت شناسی با استفاده از sem (scanning electron microscopy) و بررسی اندازه ذرات و بار الکتریکی با استفاده از dls (dynamic light scattering) تعیین شد. برای بررسی خواص تغذیه¬ای نانو ویتامین e از 280 قطعه جوجه گوشتی یک¬روزه سویه راس 308 با طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار، 4 تکرار و 10 مشاهده در هر تکرار استفاده و ویتامین e معمولی ونانو ویتامین e با هم مقایسه شد. تیمارها شامل مقادیر صفر (cont)، 10(ve10)، 40(ve40) و80(ve80) میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین e آزاد و 10(ven10)، 40(ven40) و80(ven80) میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین e مهار شده در نانولیپوزم به صورت مخلوط دان در طول دوره پرورشی برای تغذیه جوجه¬ها در نظر گرفته شد. شاخص¬های اندازه¬گیری شده شامل مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک بود. پاسخ¬ ایمنی هومورال با اندازه¬گیری عیار آنتی بادی سرم علیه آنتی ژن نیوکاسل در روز 42 پرورش اندازه¬گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل در دوره آغازین و رشد بین تیمار¬های آزمایشی اختلاف معنی داری نداشت (p>0/05).در دوره پایانی مصرف خوراک روزانه تیمار ve40 نسبت به تیمار¬های cont, ve10, ve80, ven80 افزایش معنی داری داشت (p<0/05). تیمار ven40 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری در افزایش وزن روزانه دوره پایانی نشان داد (05/0p<). در دوره پایانی تیمار ven40 نسبت به تیمار ven10 نیز کاهش معنی داری در ضریب تبدیل داشت(p<0/05) وزن نسبی سینه در تیمار ven40 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت (p<0/05). بین تیمار های مختلف در تولید آنتی بادی علیه آنتی¬ژن نیوکاسل تفاوت معنی¬داری مشاهده نشد (p>0/05).