شاعران شیعی و اهل بیت (ع) از قدیم در رابطه با اهل بیت (ع) اشعار و قصایدی را سروده اند. شاعران و ادیبانی همچون: عبدالله بن معتوق قطیفی، سیّد رضا هندی، دعبل خزاعی و دیگران وقت خود را برای مدح و رثای ائمه اطهار (ع) مبذول داشته اند و این امر خود یکی از مهمترین عوامل بقای مکتب تشیّع و احیای میراث اهل بیت (ع) بوده است. شیخ محمّد السّماوی از ادیبان، عالمان و شاعران نجف است که در سال 1292ه در شهر سماوه متولّد شد. او همچون دیگر عالمان و شاعران به شعر و ادبیات روی آورد تا جایی که بخش عمده آثار وی را مدح و رثای اهل بیت (ع) تشکیل می دهد. هدف از انجام این تحقیق و پژوهش، شرح کامل زندگی و آثار شیخ محمّد السّماوی و همچنین ترجمه و بررسی کامل کتاب «ثمره الشجره فی مدائح العتره المطهره» می باشد. در آن علاوه بر شرح مختصری از کتاب حاضر، ابتدا به شرح کامل کلمات ابیات هر قصیده، ترجمه هر بیت به طور جداگانه و بررسی قواعد و نکات بلاغی پرداخته شده؛ افزون بر اینکه نقش برخی از کلمات از لحاظ نحوی هم مورد کنکاش قرار گرفته است.