امروزه فناوری اطلاعات در جهت تبادل، یکپارچه سازی، انتقال سریع تر و مناسب تر اطلاعات به یاری شرکت ها آمده است. در دهه 1990 میلادی با توجه به پیشرفت فناوری ارتباطات و اطلاعات، ایده سیستم یکپارچه ای که تمام بخش های سازمان را پوشش دهد و هماهنگ سازد مطرح شد. حاصل این ایده، سیستم برنامه ریزی یکپارچه منابع موسسه بود، که کمی بعدتر بحث ارزیابی موفقیت آن مطرح شد. بنابراین، در این تحقیق پس از بررسی ادبیات مرتبط با سامانه برنامه ریزی منابع موسسه و باتوجه به نقشی که ابعاد کیفیت، کاربری و سودمندی سامانه برنامه ریزی منابع موسسه در موفقیت آن دارد، هدف این مطالعه بر این قرار گرفت که مدل چن و سائور برای موفقیت برنامه ریزی منابع موسسه را در شرکت توزیع نیروی برق مشهد مورد آزمون قرار دهد. برای این منظور، نمونه ای 203 تایی از کارکنان جامعه آماری به روش دردسترس انتخاب شده و پرسشنامه ها بین آنها توزیع گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که مدل آزمون شده از برازش خوبی به داده ها برخوردار است و از میان 10 فرضیه تحقیق، 8 فرضیه مورد تأیید قرار گرفت. در کل، یافته های این تحقیق نشان دهنده کارایی مدل موفقیت سامانه برنامه ریزی منابع موسسه برای بهبود قابلیت پیاده سازی آن در جامعه مورد بررسی است. درنهایت، پیشنهاداتی کاربردی و پژوهشی نیز برای جامعه آماری ارائه شد که می توانند با درنظر گرفتن محدودیت های تحقیق مورد استفاده قرار گیرند.