گسل های امتدادلغز با طول بیش از 100 کیلومتر، که در بسیاری از مناطق فعال قارهای مشاهده و گزارش شده اند، توانایی تولید زمین لرزه های بزرگ را دارند. در شمال باختر ایران، وجود حرکت های برشی سبب ایجاد گسل های امتدادلغز شده است که گسل شمال تبریز یکی از نمونه های بارز و بسیار مهم آن می باشد. از آنجایی که سیستم تعیین موقعیت جهانی (gps) یک تکنیک ژئودتیک بسیار قوی و دقیق در مطالعه حرکات و تغیییر شکل های پوسته زمین محسوب می گردد، بنابراین در این پایان نامه با استفاده از اندازه گیری های شبکه دائمی gps ایران، کینماتیک کنونی شمال غرب (بخش شمال غربی ایران مطالعه موردی گسل تبریز) در بازه زمانی 2013- 2006 مورد مطالعه قرار گرفت و چگونگی دگرشکلی این منطقه با استفاده از میدان سرعت و آهنگ کرنش ژئودتیک با استفاده از ابزار بسیار کارآمد سیستم اطلاعات جغرافیایی gis بررسی گردید. میدان سرعت حاصل از توزیع کنونی ایستگاه های دائمی gps نشان می دهد در بخش میانی گسل میزان حرکت حدوداً mm/yr 4.5 می باشد، در حالی که در بخش جنوبی و شمالی این گسل مقدار حرکت به ترتیب برابر 10 mm/yr و 11 mm/yr است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل بر راست گرد بودن گسل شمال تبریز دلالت دارند که با مطالعات انجام شده سازگار است. البته میزان حرکت راست گرد در بخش مرکزی گسل کمتر از دو بخش شمالی و جنوبی آن است. علت این امر ممکن است ناشی از عدم هم راستایی سه قطعه گسل باشد که باعث میشود قطعه میانی به حالت قفل شدگی درآید و نرخ راست گرد بودن آن کمتر از دو قطعه شمالی و جنوبی باشد.