نام پژوهشگر: طیبه طاهرپوری

تأثیر الگوهای همسو و دگرسو بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز - دانشکده تربیت بدنی علوم ورزشی 1393
  طیبه طاهرپوری   پروانه شفیع نیا

هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر الگوهای همسو و دگرسو (چشم و دست برتر) بر یادگیری (اکتساب و یادداری) مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. روش تحقیق حاضر نیمه تجربی و جامع آماری شامل (3000 n= ) نفر دانشجوی دختر خوابگاه حضرت معصومه (س) ، دانشگاه شهید چمران اهواز بودند. نمونه آماری این پژوهش شامل 60 نفر دانشجوی دختر با دامنه سنی 22-19 سال بودند، که با توجه به اهداف پژوهش با استفاده از پرسشنامه اطلاعات فردی، فعالیت بدنی و ورزشی، پرسشنامه دست برتری ادینبورگ (اولدفیلد، 1971) جهت تعیین دست برتر، آزمون کارت سوراخ دار (دورند و گولد، 1910) جهت تعیین چشم برتر انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. هر کدام از دو گروه کنترل و تجربی نیز خود به دو گروه همسو (15 نفر) و دگرسو (15 نفر) تقسیم شدند. جهت اندازه گیری عملکرد مهارتی افراد از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال (هادوی و همکاران، 1391) استفاده شد. طرح این پژوهش به صورت پیش آزمون، تمرین، همراه با پس آزمون و آزمون یادداری بود. پروتکل تمرینی این پژوهش شامل 8 هفته تمرین (24 جلسه) و به صورت 3 جلسه تمرین در هفته بود. برای مشخص کردن مراحل اکتساب (اولیه، میانی، انتهایی) مهارت پرتاب آزاد بسکتبال، بعد از هر 3 جلسه تمرین، از افراد یک پس آزمون گرفته شد، در نهایت از آزمودنی ها 6 پس آزمون و یک هفته بعد از آخرین پس آزمون، آزمون یادداری به عمل آمد. در این مدت از گروه کنترل بدون انجام تمرین، همزمان با گروه تجربی آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که یک دوره تمرینی بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در افراد همسو و دگرسو تأثیر داشت. از طرف دیگر نتایج نشان داد که در مراحل اولیه و میانی اکتساب مهارت پرتاب آزاد بسکتبال تفاوت معناداری (001/0 p=) در بین افراد همسو و دگرسو در گروه تجربی وجود داشت و افراد همسو عملکردشان بهتر بود، در حالی که در مراحل انتهایی (178/0 p=) و یادداری (113/0 p=) مهارت پرتاب آزاد بسکتبال، تفاوت معناداری در بین افراد همسو و دگرسو در گروه تجربی مشاهده نشد. در نهایت نتایج حاکی از این بود که بین گروه کنترل و تجربی در هر دو شرایط همسویی و دگرسویی تفاوت معناداری وجود دارد، و در تمام مراحل عملکرد گروه تجربی از گروه کنترل بهتر بود.