تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه کمال گرایی با رفتار شهروندی سازمانی بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران در سازمان های ورزشی استان خوزستان به روش توصیفی-پیمایشی می باشد. به این منظور برای سنجش کمال گرایی و رفتار شهروندی سازمانی از پرسشنامه های استاندارد کمال گرایی هیل و همکاران (2004)و رفتار شهروندی سازمانی توره(1385) استفاده شد، که پایایی آنها بر اساس آلفای کرونباخ به ترتیب 0.826 و 0.898 بدست آمد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ورزشکاران و غیر ورزشکاران در سازمان های ورزشی استان خوزستان می باشد، که براساس فورمول کوکران تعداد نمونه 384 نفر از آنها با روشن نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در نهایت 364پرسشنامه تکمیل شده برگشت داده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده گردید. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن بود که کمال گرایی با رفتار شهروندی سازمانی بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران در سازمان های ورزشی استان خوزستان رابطه معناداری دارد. بر اساس یافته های پژوهش، می توان مطرح نمود که کمال گرایی در ابعاد تلاش برای عالی بودن، نظم و سازماندهی، نیاز به تایید، هدفمندی و استانداردهای بالا برای دیگران با رفتارشهروندی سازمانی کارکنان رابطه دارد. بنابراین فرضیه اصلی پژوهش تایید شده و می توان نتیجه گرفت که کمال گرایی با رفتار شهروندی سازمانی بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران در سازمان های ورزشی استان خوزستان رابطه معنادار مثبت دارد. کلید واژه ها: ، کمال گرایی، رفتار شهروندی سازمانی، سازمان های ورزشی