یکی از مشکلات مخلوط¬های آسفالتی، اکسید شدن آن¬ها با گذشت زمان می¬باشد که به علت آن عملکرد مفید روسازی کاهش می یابد. استفاده از مواد جوان¬کننده تنها روشی است که برای بهبود و بازیابی خصوصیات از دست رفته روسازی¬های اکسید شده مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال استفاده از مواد جوان¬کننده محدودیت¬هایی نیز دارد. به دلیل استفاده از مواد جوان¬کننده و نفوذ این مواد در سطح روسازی، این سطوح صاف شده و مقاومت در برابر ترمزگیری وسایل نقلیه را کاهش می دهد. همچنین مواد جوان¬کننده دارای اجزای آروماتیکی زیادی می¬باشند که برای محیط زیست زیان آور می باشند. تحقیقات جدیدی در زمینه استفاده از کپسول¬های حاوی مواد جوان¬کننده برای رهایی از این مشکلات انجام شده است. قاعده کار به اینگونه می باشد که ، ماده جوان-کننده با ترفندهای بخصوصی کپسوله شده و سپس این کپسول¬ها به مخلوط آسفالتی اضافه خواهند شد. هنگامی که تنش¬های ناشی از بارگذاری به کپسول¬های حاوی مواد¬ جوان¬کننده در مخلوط آسفالتی از مقدار معینی تجاوز می¬کند، کپسول می شکند و ماده جوان¬کننده داخل آن رها شده و موجب بازیابی خصوصیات از دست رفته روسازی می شود. این ایده خوبی می باشد اما خالی از مشکلات نیست. پس از ساخت کپسول¬ها و استفاده آنها در نمونه¬های آسفالتی، نتایج آزمایش¬های انجام شده بر روی آنها نشان دادند که کپسول¬ها موجب کاهش برخی از عملکردهای نمونه¬های آسفالتی مانند: مقاومت کششی و مقاومت در برابر خستگی نمونه های آسفالتی شده است. مقاومت چسپندگی کمتر کپسول با قیر و شکستن برخی از کپسول¬ها هنگام متراکم نمودن نمونه های آسفاتی، دلیل اصلی این کاستی¬ها می¬باشد. نانو زایکوسویل ماده¬ای است که برای ضد آب کردن سطوح مصالح ساختمانی از آن استفاده می¬شود. این ماده در سطح سنگ¬دانه واکنش انجام داده و با ایجاد لایه¬ای به دور آن این سطوح را ضد آب و در مقابل قیر دوست می¬کند. نتایج به دست آمده بعد از اصلاح کپسول¬ و سنگ¬دانه¬ها با نانوزایکوسویل نشان دادند که مقاومت کششی و مقاومت در برابر خستگی نمونه¬های آسفالتی حاوی کپسول بهبود یافته است.