در پژوهش پیش رو با عنوان طراحی سرای فرهنگیان قصد بر این است فضایی منطبق با شأن فرهنگیان طراحی شود؛ که فرهنگیان ضمن پر کردن اوقات فراغت خویش بتوانند با یکدیگر تعاملات اجتماعی داشته باشند و تجدید روحیه شوند. این در حالیست که محیطی که بطور خاص با این هدف طراحی شده باشد کمتر یافت می شود. ضمن اینکه فضاهای مشابه نیز به لحاظ ویژگی های کمی و کیفی سازگاری مطلوبی با نیازها و شرایط خاص فرهنگیان ندارد. این ناسازگاری می تواند سبب طیفی از مشکلات شود. از این رو یافتن طریقی از طراحی که فضا بتواند انطباق پذیری بیشتری با شأن و منزلت بهره برداران داشته باشد و بتواند به نیازهای خاص بهره بردار خویش پاسخی مناسب دهد از مهم ترین اهداف پیش روست. برای دستیابی به ضرورت های پیش گفته بهره گیری از یافته های ارزشمند روانشناسی محیط می تواند زمینه های نظری قابل اتکایی را در این خصوص فراهم کند. بدین منظور ابتدا به تعریف شأن و ویژگی های آن پرداخته شده است؛ سپس به بررسی شاخصه های محیطی موثر بر ادراک افراد پرداخته شد و در نهایت با بسط این دو مفهوم و ایجاد رابطه میان این دو رهنمود های طراحی متناسب با شأن بهره برداران ارائه شده است. این پژوهش در چهار فصل تنظیم شده است. در فصل اول به کلیات پژوهش پرداخته شده است. فصل دوم اختصاص به مبانی نظری پژوهش دارد. فصل سوم به تعمیم یافته ها جمع بندی و نتیجه گیری و چگونگی شکل گیری بستر طراحی می پردازد؛ و در نهایت در فصل چهارم روند طراحی گنجانده شدهاست. کلیدواژه ها: سرای فرهنگیان، شأن، ادراک، رفتار محیط