این پژوهش با هدف بررسی اثر تیمارهای مختلف کود روی و روش کاربرد آن¬ها بر خصوصیات رویشی و عملکرد دو رقم 191 و 193 لوبیا چیتی در 1392 در دانشکده علوم پایه دانشگاه اراک انجام گرفت. این پژوهش در قالب دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول هدف بررسی اثر کودهای مختلف روی بر جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه دو رقم مورد لوبیا چیتی بود و در آزمایش دوم تلاش گردید تا اثر دو فاکتور تیمارهای مختلف کود روی و روش کاربرد آن¬ها را بر خصوصیات رویشی و زایشی ارقام 191 و 193 لوبیا چیتی بررسی گردد. نتایج حاصل از آزمایش اول نشان داد که اثر متقابل رقم × تیمارهای مختلف کود روی بر درصد جوانه زنی و شاخص بنیه گیاهچه (svi) معنی¬دار نبود. اما اثر هر یک از عوامل اصلی بر صفت درصد جوانه زنی بذر و شاخص بنیه گیاهچه معنی¬دار بود. به طوری که در بین تیمارهای مختلف کود روی، بیشترین درصد جوانه زنی بذر و شاخصه بنیه گیاهچه مربوط به تیمار نانوذرات اکسید روی (بویژه غلظت¬های 15/0 و 1/0 درصد) بود. همچنین نتایج حاصل از آزمایش دوم نشان داد که تیمار محلول¬پاشی نسبت به کاربرد بذرمال سبب بهبود خصوصیات رشدی و عملکرد هر دو رقم لوبیا چیتی گردید. به طوری که از نظر بسیاری از صفات مورد مطالعه از جمله ارتفاع بوته، طول میانگره، وزن تر و خشک ریشه و ساقه، تعداد نیام و دانه و وزن هزار دانه تیمار دوبار محلول-پاشی کود روی نسبت به تیمار یک¬بار محلول¬پاشی و کاربرد بذرمال کود روی برتر بود. همچنین نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تیمار کود روی سبب بهبود برخی از خصوصیات رویشی، عملکرد و کیفیت دانه هر دو رقم لوبیا چیتی نسبت به تیمار شاهد شد و در بین تیمارهای مختلف کود روی، تیمارهای 15/0 و 1/0درصد نانوذرات اکسید روی عنوان تیمار برتر را به خود اختصاص دادند. به طور کلی، براساس نتایج حاصل از این آزمایش کاربرد دوبار محلول¬پاشی 1/0 درصد نانوذرات اکسید روی در طول فصل رشد می¬تواند بهترین تیمار در دستیابی به حداکثر رشد و عملکرد در هر دو رقم 191 و 193 لوبیا چیتی باشد.