برای به دست آوردن دبی حداکثر رودخانه های دائمی و فصلی که امر بسیار مهمی هست روش فراوان و رابطه های تجربی بسیاری در سراسر جهان وجود دارد. این فرمول¬ها همواره در شرایط ویژه¬ای آزمون گردیده اند لذا برای مناطق مختلف دارای خطا خواهند بود؛ بنابراین انجام مطالعات برای تخمین این ضرایب در هر منطقه امری ضروری به نظر می رسد. چون برآورد این ضرایب در حوضه¬های مختلف ایران با متدهای دیگری ازجمله کار با نرم افزار هک¬رس و نمونه برداری از میزان رسوب در مناطق مختلف و مقایسه با دبی اوج در رابطه¬های فولر و کریگر انجام شده است. روش های بهینه سازی روش مناسبی برای این برآورد است. هدف از این پایان¬نامه بهینه¬سازی ضرایب منطقه¬ای رابطه¬های فولر و کریگر با استفاده از الگوریتم ژنتیک و جامعه ذرات است که بدین منظور دبی¬های حداکثر 24 ساعته دو ایستگاه با بازه زمانی 15 سال، در حوضه سد میناب جمع آوری شده است و همچنین دبی¬های حداکثر لحظه¬ای دو ایستگاه با بازه زمانی 15 سال، در حوضه¬آبخیز سد میناب جمع آوری شده است. سپس مناسب¬ترین توزیع آماری محاسبه گردید. بدین منظور آمار دو ایستگاه موجود در حوضه¬آبخیز سد میناب موردبررسی قرارگرفته است و با توجه به الگوریتم¬های مربوطه و برنامه¬نویسی شده در نرم¬افزار متلب ضریب منطقه ای (c) برای منطقه موردمطالعه برابر 196565/0 برآورد گردید و ضریب طغیان منطقه ای (?) برای دوره بازگشت های 5، 10، 25، 50، 100 و 200 سال به ترتیب 368586/1، 636116/1،752406/1،813619/1، 84961/1، 873172/1 برآورد شده است. همچنین ضریب منطقه ای (c) در رابطه کریگر برای منطقه موردمطالعه برابر 92/11 برآورد گردید. این در حالی -است که ضریب منطقه ای کریگر را برای ایران متوسط 105 در نظر گرفته اند. نتایج نشان می دهد که استفاده از روش های جستجوی هوشمند عملکرد روش های مرسوم را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد. در مطالعات آتی تهیه نقشه منحنی های هم ضریب برای کل کشور با استفاده از ضریب فرمول¬های تجربی پرکاربرد در مسائل آب و آبخیزداری پیشنهاد می شود.