ویژگی ها و تغییرات پوش سنگ در یک سیستم نفتی از اهمیت خاصی در صنعت نفت برخوردار است و ارزیابی توالی این بخش و برآورد ضخامت و عمق آن جهت پیش بینی عمق احتمالی ورود به مخزن، عملیات جداره گذاری و جلوگیری از هرزروی یا فوران گل حفاری ضروری است. در این مطالعه پوش سنگ میادین میلاتون، رودک، چهاربیشه و چلینگر که در حاشیه فروافتادگی دزفول قرار گرفته اند مورد بررسی قرار گرفت. در این میدان ها همانند سایر میادین فروافتادگی دزفول، بخش یک سازند گچساران به عنوان پوش-سنگ مخزن آسماری محسوب می شود. مطالعه مقاطع میکروسکوپی و نمودارهای چاه پیمایی 11 حلقه چاه نشان می دهد پوش سنگ این میادین از انیدریت و مارن تشکیل شده و یک لایه آهک دولومیتی و یک لایه شیل بیتومینه نیز قابل مشاهده است. سنگ شناسی مذکور تنوع بافتی گسترده ای را نشان می دهد که ممکن است در حین رسوب گذاری و یا از فرآیند های دیاژنزی ناشی شده باشند. تغییرات بافتی در انیدریت ها از نظر آنالیز شرایط محیط رسوب گذاری و دیاژنزی با اهمیت می باشد و بافت های موزائیکی، پهن، اسفرولیتی، جریانی و پورفیروبلاستی از سایر بافت ها متداول تر است. مهم ترین فرآیندهای دیاژنزی رسوبات سولفاته این میادین عبارتند از: انیدریتیزاسیون، سیمانی شدن، تراکم، تبلور دوباره، جانشینی و دولومیتی شدن. مجموعه شواهد پتروگرافی نشانگر رسوب گذاری پوش سنگ این میادین، در یک سیستم سبخایی- لاگونی است. پوش سنگ این میادین در دسته پوش سنگ های حاشیه ای و دارای سکانس رسوبی ناقص رده بندی می-شود و براساس نتایج نمودارهای چاه پیمایی دارای 3 لایه راهنمای a، b و cاست. مقایسه ستون های چینه-شناسی رسم شده نشان می دهد که ضخامت پوش سنگ در این میادین از شمال غرب به جنوب شرق کاهش می یابد. با استفاده از مطالعات پتروگرافی و موقعیت لایه های راهنما، بهترین نقطه جداره گذاری در این میادین، در اولین انیدریت واقع در زیر لایه راهنمایc تشخیص داده شد.