این مطالعه به منظور بررسی لایه¬های مختلف نای در شترمرغ بالغ به کمک رنگ¬آمیزی h&e و رنگ¬آمیزی اختصاصی ماسون¬تری¬کروم انجام شده است. در این مطالعه، نای 10 قطعه شترمرغ بالغ (13-12 ماهه) متعلق به یکی از فارم¬های پرورش شترمرغ استان خراسان رضوی، پس از کشتار خارج گردید و بلافاصله جهت پایدار شدن در محلول فرمالین 10% مرک قرار گرفتند. پس از انتقال به آزمایشگاه هیستوتکنیک بخش بافت-شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنرکرمان، توسط خط¬کش طول آن¬ها اندازه¬گیری شد؛ سپس نمونه¬هایی به ضخامت نیم سانتی¬متر از قسمت¬های1- زیر حنجره، 2- ناحیه میانی و 3- قسمت قبل از سیرنکس، تهیه و پس از شماره¬گذاری بر اساس مشخصات شترمرغ¬ها مجدداً در فرمالین قرار داده شد. سپس طبق روش¬های معمول آزمایشگاه بافت¬شناسی، مقاطع شش میکرونی تهیه و به روش¬های هماتوکسیلین- ائوزین (h&e) و ماسون¬تری¬کروم رنگ¬آمیزی گردیدند؛ سپس نمونه¬ها با میکروسکوپ المپوس مورد مطالعه قرار گرفتند. این مطالعه برای اولین بار در ایران انجام و نتایج ارائه می¬شوند. در بررسی¬های ماکروسکوپیک مشخص گردید که طول نای از زیر حنجره تا قبل از سیرنکس بین 5/43 تا 62 سانتی¬متر متغیر بود. در ضمن حلقه¬ی نای در شترمرغ مانند پرندگان کامل می-باشد. در مطالعات میکروسکوپیک مشخص شد که ضخامت نای با تبعیت از الگوی ساختار چهار لایه¬ای در هر سه قسمت زیر حنجره، میانی و قبل از سیرنکس شامل: 1-مخاط دارای بافت پوششی استوانه¬ای شبه مطبق مژه¬دار و غدد داخل اپیتلیومی می¬باشد. 2-زیر مخاط، شامل غضروف تک لایه هیالین در بستری از بافت همبند سخت. 3- ماهیچه مخطط به صورت نوارهای باریکی در قسمت¬هایی از طول نای دیده شد. 4- بافت همبند خارجی که از نوع بافت همبند سست می¬باشد. در خاتمه¬ی برش¬های بافتی، لایه های مختلف نای توسط گراتیکول مدرج مورد اندازه¬گیری قرار گرفتند.