لیشمانیازیس توسط تک یاخته داخل سلولی لیشمانیا و توسط نیش پشه خاکی ایجاد می شود. لیشمانیا ماژور یکی از علل لیشمانیوز پوستی در بسیاری از کشورهاست. لیشمانیازیس در 88 کشور به صورت اندمیک است. بیماری در شدیدترین حالت می تواند سبب بدشکلی و حتی مرگ شود. گونه های مختلف لیشمانیا می تواند سبب عفونت انسان شود و علائم بالینی مختلفی را ایجاد کند. از آنجا که درمان های حاضر رضایت بخش نبوده و واکسنی هم وجود ندارد نیاز فوری برای شناسایی داروهای موثر بر بیماری وجود دارد. روش های درمانی مختلفی برای لیشمانیازیس پیشنهادشده است ولی انگل به دارو مقاوم شده است. در مطالعه حاضر تأثیر جریان مستقیم و متناوب و نیم موج سینوسی به تنهایی و همراه با نانوذره سلنیوم در کشندگی لیشمانیا ماژور در محیط کشت و مدل حیوانی بررسی شده است. ic50 نانوذره سلنیوم 24 ساعت پس از کشت 5/12 میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. نتایج حاصل از mtt نشان داد که همه گروه ها تأثیر کشندگی بر پروماستیگوت داشته اند ولی بیشترین کشندگی مربوط به گروه جریان نیم موج سینوسی به همراه نانوذره سلنیوم و کمترین کشندگی مربوط به نانوذره تنها بود. نتایج به دست آمده از آزمون فلوسیتومتری گروه های جریان مستقیم، سینوسی و نیم موج سینوسی نشان داد که هر سه گروه اثر کشندگی بر پروماستیگوت داشته اند ولی تأثیر گروه نیم موج سینوسی و جریان مستقیم بیشتر از گروه جریان سینوسی است. بهترین تأثیر را در کاهش اندازه زخم جریان نیم موج داشت به گونه ای که قطر زخم در این گروه به 60/8 میلی متر در مقابل 57/14 میلی متر در گروه کنترل رسید. واژگان کلیدی: لیشمانیا ماژور، نانوذره سلنیوم، جریان الکتریسیته، فلوسیتومتری