به منظور بررسی تاثیر کود دامی و نیتروژن شیمیایی در تراکم های مختلف بر عملکرد و اجزا عملکرد و کیفیت دانه گلرنگ، آزمایشی در مزرعه آموزشی- تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 1392-1391 با کشت تاخیری در اسفند ماه، به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارها کودی شامل: شاهد، کود دامی، نیتروژن، و ترکیب دامی و نیتروژن به عنوان عامل اصلی و سه تراکم 7/16، 20، 25بوته در متر مربع به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد تاثیر کود بر ارتفاع بوته، شاخه فرعی، تعداد برگ در بوته، شاخص سطح برگ، کلروفیل برگ، وزن هزار دانه، تعداد طبق، عملکرد بیولوژیک و دانه، شاخص برداشت و کربوهیدرات معنی دار شد. مقایسه میانگین ها حاکی از برتری معنی دار کود ترکیبی نسبت به کودشیمیایی و دامی بر ویژگی های مورد بررسی بجز ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیک و کربوهیدرات بود. کود دامی نیز نسبت به شاهد افزایش معنی داری را در تمامی ویژگی های کمی داشت و تاثیر خود را از طریق افزایش قابل ملاحظه وزن هزاردانه بر افزایش عملکرد گذاشت. تاثیر تراکم بر تعداد شاخه فرعی، شاخص سطح برگ، کلروفیل برگ، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و درصد روغن معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه از تراکم 20 بوته در متر مربع بدست آمد. برهمکنش کود و تراکم بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه، کلروفیل برگ، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و دانه و کربوهیدرات دانه معنی دار شد و بیشترین عملکرد دانه مربوط به تراکم 25 بوته در متر مربع با کود نیتروژن شیمیایی بود.