این پژوهش به منظور برسی رابطه بین عملکرد خانواده وخودکنترلی با دلزدگی زنا شوئی صورت گرفته است .این پژوهش از نوع کاربردی می باشد که از روش تحقیق همبستگی برای انجام آن استفاده شده است.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان ومردان مراجعه کننده به کلینیک ها ومراکز مشاوره شهرستان فسا بود که 67 نفر زن و33 نفر مرد به شیوه نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه، مقیاس سنجش عملکرد خانواده ،پرسشنامه خودکنترلی، ومقیاس دلزدگی زناشوئی در زوجین استفاده شد که روایی وپایایی آن مورد تایید قرار گرفت. در سطح آماراستباطی از آزمون های همبستگی پیرسون ورگرسیون گام به گام استفاده شد . نتایج پژوهش حاضرنشان داد که عملکرد خانواده وخودکنترلی با دلزدگی زناشوئی رابطه منفی ومعنا دار دارد ، اما بین عملکرد خانواده وخودکنترلی رابطه معنا داری مشاهده نشد. مولفه های دلزدگی زناشوئی، خستگی جسمی ،ازپاافتادگی عاطفی، از پا افتادگی روانی باعملکرد خانواده رابطه منفی ومعنادار دارد وبرعکس . بین خودکنترلی ودلزدگی زناشوئی ومولفه های آن رابطه منفی ومعنادار وجود دارد وبرعکس. همچنین خودکنترلی ومولفه عملکرد خانواده (نقش ها) قادر به پیش بینی دلزدگی زناشوئی می باشند. کلید واژه ها : عملکرد خانواده، خودکنترلی، دلزدگی زناشوئی