در میان روش های مختلف برای دفع زباله، دفن کردن زباله به دلیل مزیت های اقتصادی بیشتر مورد توجه است. با این وجود محل دفن زباله که منجر به تولید شیرابه زباله شده، به عنوان منبع بالقوه آلودگی زمین و آب های سطحی شناخته شده است. روش های تصفیه بی هوازی به علت هزینه عملیاتی کمتر و تولید محصول بیوگاز قابل استفاده، برای تصفیه شیرابه زباله مناسب تر است. در این تحقیق از راکتور بافل دار بی هوازی(abr) به منظور تصفیه شیرابه محل دفن زباله استفاده شده است. بدین منظور آزمایشها در بار آلی مختلف ناشی از تغییر زمان ماند هیدرولیکی(hrt) و تغییر غلظت شیرابه محل دفن زباله انجام گرفتند. راکتور بافلدار بی هوازی از جنس پلکسی گلاس به حجم 6 لیتری بود. راکتور دارای هفت محفظه هم شکل و هم اندازه و هم حجم بود. پارامترهای اندازه گیری شده شامل میزان اکسیژن مورد نیاز شیمیایی(cod)، قلیائیت، نیترات، هدایت الکتریکی، کل نیتروژن کلدال، کل مواد جامد محلول(tds)، مواد جامد معلق(ss) و ph بود. نتایج حاکی است که میزان حذف cod در غلظتmg/l 2700 در زمان های ماند 12، 24، 48 و 96 ساعت بیش از 50 درصد می باشد. بالاترین نرخ حذفcod مربوط به زمان ماند هیدرولیکی 48 ساعت بود که برابر با 86 درصد می باشد. همچنین بالاترین نرخ حذف کل نیتروژن کلدال 6/90 درصد، در زمان ماند هیدرولیکی 48 ساعت بود. همچنین بالاترین نرخ حذف نیترات 6/96 درصد، در زمان ماند هیدرولیکی 96 ساعت بود.