با پیشرفت فناوری اطلاعات در دنیای رقابتی امروز، سازمان ها برای بقا در بازار جهانی به دنبال کسب مزیت رقابتی می باشند. یکی از شاخه های فناوری اطلاعات که امروزه بیش از پیش مورد توجه مدیران بوده، هوش تجاری است. پیاده سازی هوش تجاری در سازمان و بهره برداری از مزایای ارزشمند آن، مستلزم شناسایی تمام عواملی است که مانع از به کارگیری هوش تجاری به صورت مطلوب می باشد. با امعان نظر به اهمیت صنعت گردشگری در اقتصاد کشورها و تأثیر استفاده از مزایای هوش تجاری در سازمان های فعال این صنعت، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی موانع به کارگیری هوش تجاری در صنعت گردشگری ایران انجام گردیده است. شناسایی موانع به کارگیری هوش تجاری در صنعت گردشگری ایران در این پژوهش با استفاده روش تحقیق آمیخته یا ترکیبی در دو بخش کیفی و کمی انجام شده است. در بخش کیفی از روش تئوری زمینه ای یا داده بنیاد و در بخش کمی از روش توصیفی ـ پیمایشی استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصله موانع یازده گانه به دست آمده با احتساب اولویت بندی، به ترتیب شامل موانع مربوط به داده ها، موانع مدیریتی، موانع فرهنگی، عدم آموزش و آگاهی رسانی، موانع مربوط به نیروی انسانی، موانع قانونی و سیاسی، عدم اعتماد در انتقال دانش، موانع سازمانی، عدم یکپارچگی سیستم ها، موانع مربوط به تأمین بودجه طرح های هوش مصنوعی و موانع مربوط به زیرساخت ها، می باشند که این نتایج می¬تواند به کارگیری و پیاده سازی هوش تجاری در صنعت گردشگری ایران را بیش از پیش تسهیل نماید.