سفال همواره در زندگی مردم نقش مهمی را ایفا می کرده است. اندکی پس از آشنایی انسان با سفال، این ابداع مهم به عرصه یی برای نقش آفرینی و بیان احساسات و تراوش های فکری بدل شد. این هنر طی دوره های مختلف به علت تأثیر پذیری از باورهای مذهبی، عوامل اجتماعی و ... از نظر فرم و نقش دچار تحولات چشمگیری شده است. در ایران باستان، بر روی اغلب آثار هنری خصوصا سفالینه ها، نقوش جانوری گاه به صورت واقعی و گاه خیالی ترسیم می شده است. نقش جانوران خیالی، زاده ی تخیل بشر هستند و ایرانیان در دوره های مختلف به این نقوش علاقه ی بسیاری داشته اند. در دوره ی اسلامی به خصوص سده های 4 تا 6 ه.ق، این نقوش تحت تأثیر اندیشه و با الهام از نقوش ایران باستان استفاده شده اند که هر کدام معنی خاصی دارند. پایان نامه پیش رو، به بررسی و تحلیل موجودات اساطیری در سفالینه های اسلامی و ارتباط شان با باورهای مذهبی و نقوش ایران باستان می پردازد و می کوشد نقوش اساطیری را از نظر نوع ترکیب، طبقه بندی کند. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تاریخی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است. پس از مطالعات انجام گرفته بر روی نقوش این نتیجه حاصل شد دلایل استفاده از نقوش اساطیری در سفال اسلامی را می توان در باورهای مذهبی، آداب و رسوم، توجه به داستان ها و اساطیر ملی به ویژه شاهنامه ریشه یابی کرد.