هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین شب اداری با کودک آزاری در کودکان ناشنوا و عادی شهر تهران بود. روش پژوهش بکار رفته در این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش 148 نفر از کودکان ناشنوا و عادی شهر تهران بودند. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از پرسش نامه های ضربه کودکی و شب ادراری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از امار توصیفی میانگین و انحراف معیار و از امار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شد. یافته ها نشان دادند که بین نوع شب ادراری و مولفه های کودک آزاری رابطه معنادار وجود دارد و شب ادراری پیش بینی کننده کودک آزاری در این کودکان است. همچنین بین شب اداری اولیه در کودکان ناشنوا و عادی تفاوت معنادار بوده و شب ادراری اولیه در بین کودکان ناشنوا بیشتر از کودکان عادی است و بین آزار عاطفی و غفلت جسمی در کودکان ناشنوا و عادی تفاوت معنادار بوده و در بین کودکان ناشنوا این موارد بیشتر است.