اغلب شرکت های پیمانکاری تعداد زیادی پروژه در دست بررسی دارند که مایل هستند به دلایل مختلف آن ها را اجرا نمایند. با این حال، معمولاً زمان و بودجه کافی به منظور تکمیل تمامی آن ها وجود ندارد. انتخاب یک سبد از پیشنهادات پروژه های موجود، برای موفقیت یک شرکت بسیار حیاتی می باشد. این تحقیق یک چارچوب عملی جهت مدل سازی مسئله تصمیم گیری شرکت/عدم شرکت در مناقصه با استفاده از نظریه امکان منتج از عدم قطعیت نشأت گرفته از قضاوت تصمیم گیرندگان ارائه می کند. هدف این تحقیق تهیه مدلی است که ضمن شناسایی معیارها، آن ها را طبقه بندی و وزن دهی کند و با استفاده از کاربرد توزیع امکان و توسعه مباحث تئوریک متناسب با شرایط بومی کشور، بتواند الگویی مناسب برای تصمیم گیری انتخاب پروژه ها با توجه به سبد موجود در یکی از شرکت های پیمانکاری فعال عمرانی ایران، ارائه دهد و اثربخشی آن را مورد سنجش قرار دهد. در اجرای این تحقیق، ارزیابی از سیستم تصمیم گیری مناقصات شرکت پیمانکاری، در قالب پرسشنامه انجام گرفته است. در مرحله دوم بر پایه سایر مدل های توسعه یافته محققان قبلی و نیز با اعمال شرایط بومی کشور یک مدل نظریه امکان برای انتخاب مناقصه پروژه طراحی شده است. روش ارائه شده، ریسک ها و عدم قطعیت موجود را در نظر می گیرد. به منظور ارزیابی کارایی، روش ارائه شده در شرکت پیمانکاری مهندسی و ساختمان ماشین سازی اراک (msaec co.) به وسیله نرم افزار پشتیبان تصمیم استقرار یافته است.