در ده سال اخیر مطالعات زیادی در زمینه تاثیرات پس خوراند اصلاحی روی یادگیرندگان زبان دوم انجام شده است. این تحقیق تاثیر پس خوراند اصلاحی به دو روش تصحیح خطا و خود اصلاحی برانگیخته بر مهارت گفتاری یادگیرندگان زبان انگلیسی را مورد مطاتعه قرار میدهد. این تحقیق در سه کلاس در شهرستان تایباد واقع در استان خراسان رضوی انجام شده است. شرکت کنندگان در این تحقیق شامل 60 دانش آموز میباشد که همه آنها در سطح ابتدایی مشغول به یادگیری زبان انگلیسی در آموزشگاه بوده و بر اساس نمراتی که در آزمون ket بدست آوردند اتخاب شدند. این شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و یک گرو کنترل دسته بندی شدند. در هر کلاس دانش آموزان به گروههای سه نفری تقسیم میشدند و به همگی داستانهای کوتاهی داده میشد. دانش آموزان باید برای پنج دقیقه داستانها را مطالعه میکردند و بعد برای هم در گروه بازگو میکردند. در همین زمان معلم هر وقت دانش اموزان با مشکل یا کلمه ناآشنایی روبرو مشدند به انها کمک میکرد. بعد از ده دقیقه کار روی داستانها از هر گروه یک نفر به طور تصادفی اتخاب میشد تا داستان را برای کل کلاس بازگو کند و هر زمان که اشتباهی در کفتار آنها بود معلم به دو روش تصحیح خطا و خود اصلاحی برانگیخته آنها را تصحیح میکرد. در پایان کار دو گروه آزمایشی و گروه کنترت با هم مقایسه شدند و تاثیر دو روش تصحیح خطا وخوداصلاحی برانگیخته نیز اندازه گیری شد.بر اساس نتایج به دست آمده به روش one-way anova مشخص شد که دو گروه ازمایشی نتایج بهتری نسبت به گروه کنترل داشته و گروه ازمایشی خوداصلاحی برانگیخته نیز نسبت به گروه ازمایشی تصحیح خطا نتایج بهتری را به دست آورده است.