نام پژوهشگر: میلاد لقایی

بررسی خواص جداسازی گازی غشاهای زمینه مختلط پلی اترسولفونی در حضور ذرات خالص و اصلاح شده ی سیلیکا مزوپرس mcm-41
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی اصفهان - دانشکده مهندسی شیمی 1393
  میلاد لقایی   مرتضی صادقی

غشاهای پلیمری کاربرد گسترده ای در فرایند جداسازی گازی دارند ولی رابسون به کمک یک رابطه ی جایگزین محدودیت این نوع از غشاها را برای توسعه نشان داد. برای غلبه بر این محدودیت غشاهای زمینه مختلط از توزیع ذرات غیرآلی در پلیمرها ایجاد شدند. ویژگی های جداسازی منحصربه فرد این غشاها اگرچه توجه زیاد جهانی را به خود جلب کرده است ولی برخی از اثرات نامناسب ایجاد شده در این نوع از غشاها مانند چسبندگی ضعیف در سطح مشترک پلیمر-ذره سبب افت شدید خواص جداسازی می گردد. یکی از راه های ارائه شده برای غلبه بر این مشکل استفاده از عوامل اتصال سیلانی است. در این پژوهش نیز برای افزایش چسبندگی پلیمر-ذره و نیز برای پراکنده کردن مناسب ذرات در شبکه ی پلی اترسولفون سطح ذرات با دو عامل اتصال سیلانی یعنی 3-aminopropyltrimethoxysilane (aptms و (trimethylchlorosilane (tmcs به طور مجزا عامل دار شدند. ساختار، اندازه و کیفیت عامل دار شدن ذرات به کمک آزمون هایی از قبیل ft-ir ،xrd با زاویه کم، tga، جذب و دفع نیتروژن، dls و tem مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس آزمون هایی از قبیل ft-ir ، tga، waxd، sem و کشش سنجی نمونه¬ها بر روی غشاها صورت گرفته تا به ترتیب درک بهتری نسبت به برهم کنش ذرات و پلیمر، پایداری گرمایی غشاها، نقش پرکننده ها در بلورینگی، کیفیت توزیع ذرات در کامپوزیت ها و در نهایت خواص مکانیکی فصل مشترک به دست آید. تصاویر sem نشان داد که هر دو عامل اتصال سیلانی منجر به توزیع بهتر ذرات و تقریباً حذف حفرات غیر انتخابگر گردیده اند. این پدیده منجر به بهبود پایداری گرمایی و استحکام مکانیکی در قیاس با غشای خالص پلی اترسولفون شد. برای همه ی غشاهای خالص و زمینه مختلط تروایی ایده آل گازها (ch4، n2 ، o2 و co2) اندازه گیری شد. تقریباً برای تمامی غشاهای زمینه مختلط (در میزان بار یکسان) تراوش پذیری غشاهای زمینه مختلط با ذرات اصلاح نشده بالاتر از غشاهای زمینه مختلط با ذرات اصلاح شده است ولی گزینش پذیری¬ها دقیقاً روند معکوسی را نشان دادند. مقادیر متناظر تراوش پذیری ch4، n2 ، o2 و co2 در فشار bar 8 و دمای c°25، برای غشای زمینه مختلط شامل 20% وزنی از ذرات اصلاح شده با aptms به ترتیب برابر با 096/0، 11/0، 62/0 و 45/3 بارر و برای غشای زمینه مختلط با 20% وزنی از ذرات اصلاح نشده به ترتیب برابر 13/0، 15/0، 65/0 و 56/3 بارر بوده که در قیاس با 054/0، 056/0، 29/0 و 40/1 بارر برای غشای خالص افزایش چشمگیری را نشان دادند. در همان میزان بار گزینش پذیری¬های غشای زمینه مختلط با ذرات اصلاح شده¬ی aptms برابر با 64/35co2/ch4= 6/5=o2/n2 و گزینش پذیری¬های غشای زمینه مختلط با ذرات اصلاح نشده برابر با 46/26 =co2/ch4 و 21/4=o2/n2 گردید. افزایش در گزینش پذیری غشاهای اصلاح شده به حذف حفره¬های غیرانتخابگر و توزیع بهتر ذرات منسوب است. علاوه بر این، زیاد شدن بیش از انتظارگزینش پذیری co2 برای غشاهای زمینه مختلط با ذرات aptms اصلاح شده، نشانگر بر هم ¬کنش قوی گروه¬های آمینی با co2 از طریق ایجاد گروه¬های کربامات سطحی است.