با هدف مقایسه رضایتمندی از زندگی زناشویی و بهداشت روانی در نمونه ای از زنان تهرانی استفاده کننده از شبکه ماهواره ای جِم و زنان تهرانی غیر مخاطب ماهواره 420 نفر از این زنان (210 نفر بیننده شبکه جِم و 210 نفر غیر مخاطب ماهواره) در سال 1392 مورد پژوهش قرار گرفتند. از آنجا که متغیرهای زیادی می تواند در متغیر وابسته این تحقیق یعنی میزان رضایتمندی از زندگی زناشویی و میزان بهداشت روانی تاثیر بگذارد، لذا سعی شد که پاسخگویان از شرایط یکسانی برخوردار باشند. بر این اساس سن همه زنان پاسخگو بین 25 تا 35 سال و مدت زمان ازدواج بین 5 تا 15 سال در نظر گرفته شد. همچنین پاسخگویان به نحوی انتخاب شدند که حتما دارای فرزند باشند. پرسش اصلی این تحقیق آن است که رابطه ی میان رضایت از زندگی زناشویی و مشاهده شبکه ماهواره ای جِم چگونه است؟ همچنین رابطه ی میان بهداشت روانی و مشاهده این شبکه ماهواره ای چگونه می باشد؟ در تحقیق پیش رو جهت تدوین الگوی نظری، از نظریه استفاده و رضامندی، آلپورت و کرادوک استفاده شد. روش تحقیق، پیمایش بوده و از ابزار پرسشنامه جهت جمع آوری داده ها و برای تحلیل آن ها از نرم افزارspss استفاده شد. هم چنین برای نمایش یافته ها نیز از آمار توصیفی شامل جداول توزیع فراوانی، آزمون های پارامتری (پیرسون، کرامر، رگرسیون و تحلیل مسیر) استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان داد که زنان بیننده شبکه ماهواره ای جم از رضایتمندی از زندگی زناشویی کمتر و بهداشت روانی نامطلوب تری نسبت به زنان غیر مخاطب ماهواره برخوردارند، همچنین بین رضایتمندی از زندگی زناشویی و بهداشت روانی و "میزان تماشای شبکه ماهواره ای جِم" رابطه معنادار و منفی وجود داشت. بین زنان استفاده کننده از شبکه ماهواره ای جِم ساکن شمال، مرکز و جنوب تهران از لحاظ رضایتمندی از زندگی زناشویی و بهداشت روانی تفاوت وجود داشت. همچنین بین رضایتمندی از زندگی زناشویی و بهداشت روانی زنان شرکت کننده در تحقیق رابطه معناداری وجود داشت.