هدف این پژوهش شناسایی فاکتورهای مهم و تاثیرگذار در انتخاب مسافران هوایی به منظور گسترش و بهبود سیستم حمل و نقل دسترسی زمینی به فرودگاه می باشد. در این پژوهش سعی شده است نحوه رفتار مسافران هوایی در انتخاب بین 6 شیوه حمل و نقل: مترو، اتوبوس، همسفری، تاکسی، خودروی شخصی (پارک کردن) و خودروی شخصی (پیاده شدن) جهت دسترسی زمینی به فرودگاه های بین المللی امام خمینی و مهرآباد تهران بررسی گردد. به این منظور از مدل های لوجیت دوتایی و چندتایی استفاده شد. اطلاعات حاصل از 8 روز پیمایش انجام¬شده در تابستان 1393، ورودی این مدل ها را تشکیل می دهند. پیمایش مذکور در قالب رجحان بیان شده یا مصاحبه حضوری در فرودگاه های امام خمینی و مهرآباد انجام شده است. براساس داده های حاصل از 941 پرسشنامه جمع آوری شده، مدل سازی انتخاب شیوه¬ی دسترسی به این فرودگاه ها انجام شد. اعتبارسنجی داده های فرودگاه مهرآباد و امام خمینی به طور میانگین به ترتیب 40% و 37% می باشد و نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد شش متغیر اینرسی، زمان سفر، جنسیت، گروه سنی25-14 سال، درآمد و مالکیت خودرو مهم ترین و تاثیرگذارترین متغیرهای حاصل از ساخت شش مدل لوجیت های پرداخته شده می باشند.