هدف: پژوهش حاضر با موضوع رابطه مدرسه هراسی با عملکرد ریاضی در دانش آموزان با اختلال یادگیری ریاضی در سال تحصیلی 93-92 انجام شده است. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی است، از این رو مدرسه هراسی متغیر مستقل(پیش بین) و عملکرد ریاضی دانش آموزان متغیر وابسته(ملاک) می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دارای ختلال ریاضی منطقه 2 شهر تهران می باشند. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس و ابزار جمع آوری اطلاعات این پژوهش پرسشنامه اضطراب بیماهر که دارای 41 گویه و آزمون ریاضیات ایران کی مت استفاده گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از همبستگی پیرسون و رگرسیون و آزمون z فیشر استفاده شده است. یافته¬ها: در این پژوهش شش فرضیه مطرح بوده است و نتایج نشان داد که بین مدرسه هراسی و عملکرد ریاضی دانش آموزان با اختلال یادگیری ریاضی رابطه معنی داری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق بیانگر نقش مدرسه هراسی در عملکرد ریاضی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی بود. ارائه الگوی برای این رابطه به روشن تر شدن نقش مدرسه هراسی بر عملکرد ریاضی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی کمک می¬¬کند.