دراین پژوهش، ابتدا پنج مشتق پارا استخلافی مزو- تترا فنیل پورفیرین سنتز شد وسپس با اضافه کردن استات روی (??) ، پنج مشتق پارا استخلافی مزو- تترا فنیل پورفیریناتو روی (??) با فرمول (x=cl, ch(ch3)2, ch3, och3, h)و [zn t(4-x)pp] سنتزشد وشرایط انجام بر هم کنش بین آن ها با بوران تری فلوئورید مورد بررسی قرار گرفته است. سپس از روی داده های طیفی ,uv-vis 1h nmr , 11bnmr , ft-ir وهمچنین به کمک روشهای کوانتومی نشان داده شد که bf3 پذیرنده الکترون و پورفیریناتو روی(??) به عنوان دهنده الکترون ? عمل می نماید. بدین ترتیب طی یک فرآیند انتقال بار، الکترون از نیتروژن های پیرولینی پورفیرینhomo) ( به یک اوربیتال خالی بوران تری فلوئورید (lumo) ارتقاء یافته است. در ادامه مسیر شناسایی این مجموعه پیچیده، از تکنیک تجزیه عنصری استفاده شد.از این روش جهت اندازه گیری کمی وکیفی عناصر تشکیل دهنده کمپلکس های سنتزی در این ساختارها استفاده شده است. همچنین این سیستم ها با روش های تئوری درتراز 6- 31g hf/ برای اتم ها وسری پایه lanl2dz برای فلزات با برنامه گوسین98 مطالعه شده اند. ساختارها و انرژی بهینه لیگاند و کمپلکس محاسبه شده است. در نهایت نتایج تجربی و محاسباتی با هم مقایسه شده اندو بدین ترتیب بهترین ساختار را تعیین می کنیم. کلمات کلیدی: پورفیرین، روی، دهنده، پذیرنده، بوران تری فلوئورید

در تحقیق حاضر، روش طیف بینی برای مطالعه ی کمپلکس های مولکولی تعدادی از مزو- تترا آریل پورفیرین ها(h2t(4-x)pp, x: och3, ch(ch3)2, ch3, h, cl) با پذیرنده های icl و icl3، مورد استفاده قرار گرفته است. نسبت مولی بر اساس تکنیک های فیزیکوشیمیایی، تشکیل کمپلکس های بالانشین 1:1 را نشان داد. مقادیر ثابت های پایداری برای هر کمپلکس، با استفاده از برنامه ی حداقل مربعات توابع غیرخطیkinfit ، بر اساس روش نسبت مولی تخمین زده شد. دیگر پارامترهای ترمودینامیکی که شامل تغییر انرژی آزاد ?g?، تغییر آنتالپی واکنش ?h?و تغییر آنتروپی واکنش ?s? می باشد، نیز مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفته اند. نتایج نشان داد که پایداری این کمپلکس ها با افزایش دما کاهش می یابد. ثابت تشکیل برای کمپلکس های مولکولی با تغییر استخلاف های روی حلقه ی آریل برای مزو-تتراآریل پورفیرین تغییر می کند، این روند مطابق الکترون دهندگی بهتر حلقه های آریل می باشد. علاوه براین واکنش بین مزو-تتراآریل پورفیرین با icl و icl3 فرایندی گرمازا است و با افزایش دما، ثابت تشکیل کاهش می یابد. داده های طیف های 1h nmrو uv-vis نشان می دهد تغییر شکل هسته پورفیرین در این کمپلکس ها، مشابه کمپلکس های مولکولی مزو- تتراآریل پورفیرین با پذیرنده های مختلف می باشد. در این کمپلکس ها یک پورفیرین به مولکول های یدتری کلرید یا ید منوکلرید از طریق نیتروژن های پیرولنینی متصل است و تشکیل کمپلکس های مولکولی [icl(h2t(4-x)pp)] و [icl3(h2t(4-x)pp)] را می دهد. کلمات کلیدی: کمپلکس مولکولی، پورفیرین، ترمودینامیک، یدمنو کلرید، یدتری کلرید.

در این پژوهش، ابتدا چندین مشتق "مزو-تترا فنیل پورفیرین"با فرمول بستهh2t(x)pp (که درآن xعبارتست از h، 4-cl، 4-ch3، 4-och3 و 4ch(ch3)2) تهیه شدند وسپس شرایط انجام واکنش آن با بوران تری بروماید مورد بررسی قرارگرفت. داده های طیفی1h nmr،13c nmr ، uv-vis و ft-irنشان داد که در کمپلکس های مولکولی سنتز شده هسته پورفیرین از حالت مسطح خارج شده و به گونه ای آرایش می یابد که الکترون های غیر پیوندی به آسانی در اختیار پذیرنده ها قرار گیرند. در کمپلکس های مولکولی تشکیل شده نسبت پذیرنده به دهنده برابر1:2 تعیین گردید. کلمات کلیدی:کمپلکس های مولکولی، پورفیرین، بوران تری بروماید، دهنده، پذیرنده

در این پژوهش، ابتدا کمپلکس های مولکولی [wcl6(h2t(x)pp)] از واکنش بازهای آزاد مزو-تتراآریل پورفیرین ها (h2t(x)pp , x=h, (4-ch3) , (4-ch(ch3)2) , (4-cl) , 4-och3) با تنگستن هگزار کراید (wcl6)، در دمای اتاق و در حضور مقدار کمی حلال دی کلرومتان تحت عمل سایش تهیه شد. سپس با تکنیکهای مختلفی از جمله طیف سنجی ir ،13c nmr ، 1hnmr و uv-vis، همچنین تجزیه عنصری و هدایت سنجی به شناسایی کمپلکس های سنتز شده پرداختیم. در نهایت با بررسی نتایج حاصل، مشخص شد که مزو-تتراآریل پورفیرین ها به عنوان دهنده ی الکترون از طریق دو اتم نیتروژن پیرولنینی، به یک مرکز تنگستن، به عنوان پذیرنده الکترون، واقع شده در بالای هسته پورفیرین، کوئوردینه می شوند و دو پروتون هم بر روی نیتروژن های پیرولی باقی می مانند. همچنین نتایج طیف سنجی ir تأیید کننده وجود پیوند هیدروژنی بین مولکولی از طریق اتمامی h متصل به نیتروژن های پیرولی و یون های کلرید مربوط به wcl6 می باشد.

در این پژوهش، ابتدا چندین مشتق مزو-تترافنیل پورفیرین با فرمول بسته h2t(x)pp (که در آن x عبارتست از h، 4-ch3، 4-och3، 4-ch(ch3)2 و 4-cl) تهیه شدند و سپس شرایط انجام واکنش آن با نیوبیوم (v) کلرید برای تشکیل کمپلکس های مولکولی [h2t(x)pp(nbcl5)] مورد بررسی قرار گرفت. داده های طیفی uv-vis، 13c nmr، 1h nmr و ft-ir نشان داد که در کمپلکس های مولکولی سنتز شده هسته پورفیرین از حالت مسطح خارج شده و به گونه ای آرایش می یابد که الکترون های غیرپیوندی به آسانی در اختیار پذیرنده ها قرار گیرند. نتایج نشان داد که دو جفت الکترون تنهای پیرولنینی نیتروژن در پورفیرین ها به عنوان ?-دهنده به اربیتال های خالی اتم مرکزی درnbcl5 برای تشکیل کمپلکس های مولکولی عمل می کنند. این تحقیق نشان داد که مزو-تترافنیل پورفیرین ها با nbcl5 واکنش داده و کمپلکس های مولکولی با نسبت 1 : 1 (دهنده : پذیرنده) را تشکیل می دهند.

در این پژوهش، از واکنش آلدهید های مختلف با 1،4- فنیلن دی آمین، دی ایمین ها تهیه شدند. سپس کمپلکس های مولکولی دی ایمین ها با آنتیموان تری کلرید سنتز و شناسایی شد. در این کمپلکس ها اتم های نیتروژن در دی ایمین به عنوان دهنده ی الکترون عمل کرده و الکترون خود را وارد اربیتال d آنتیموان می کنند. ساختار این کمپلکس ها با استفاده از طیف بینی های رزونانس مغناطیسی هسته ی هیدروژن، زیرقرمز، آنالیز حرارتی و مرئی- فرابنفش تعیین شد. تغییرات طیفی مشاهده شده در اثر کمپلکس شدن کاملاً مشابه سایر کمپلکس شدن هایی است که با بر هم کنش بین الکترون دهنده ها با الکترون پذیرنده های مختلف انجام می شود. کلمات کلیدی: دی ایمین، آنتیموان تری کلرید، کمپلکس مولکولی، پذیرنده، دهنده.

در طول سالیان اخیر، مولکول های پورفیرین و پلیمرها، به دلیل ساختار ?- مزدوج، خصوصیات الکترونی بی نظیر و پایداری فتوشیمیایی و حرارتی مناسب، به عنوان موادی سودمند در ساختمان وسایل نوری و الکترونی، محسوب می شوند. دیودهای ساطع کننده نور، سلول های فتوولتائیک و الکترولومینسانس، از جمله کاربردهای مولکول های پورفیرین و پلیمرها در ساختمان وسایل الکترونی می باشند. در این پژوهش، ابتدا ترانس پورفیرین دارای دو عامل آلدهیدی تهیه شده است. سپس کوپلیمر مزدوج، با پلیمریزاسیون تراکمی 5و15-بیس(4-فرمیل فنیل)-10و20-دی-فنیل پورفیرین و ?-سیکلودکسترین/ 1و4-فنیلن دی آمین، سنتز شد. ساختار محصولات توسط طیف بینی های مرئی-فرابنفش، زیر قرمز و رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن، شناسایی شده است.

پورفیرین ها و متالوپورفیرین ها در زمینه های گوناگون نظیر کاتالیزورها، تبدیل انرژی خورشیدی، شیمی درمانی و ... نقش مهمی ایفا می کنند. بسیاری از متالوپورفیرین ها یک یون فلزی در مرکز حلقه ی تتراپیرولی دارند اما اگر شعاع یون های فلزی برای قرارگرفتن در حفره ی مرکزی ماکروسیکل بزرگ باشد (بزرگ تر از80-70 پیکومتر)، در خارج از صفحه ی لیگاند قرار گرفته و آن را واپیچیده می کنند. در این تحقیق، چهار سری از کمپلکس های بالانشین حاوی فسفر و تانتالوم از طریق واکنش بازهای آزاد مزو-تتراآریل پورفیرین(h2t(x)pp, x: h, br, ch(ch3)2, och3, ch3) با پذیرنده های pcl3، pocl3، pcl5 و tacl5 در دمای اتاق تحت عمل سایش تهیه شده اند. ساختار محصولات به وسیله ی طیف بینی های (1h, 31p, 13c) nmr, ft-ir و uv-vis و همچنین هدایت سنجی پیشنهاد شده است. نتایج نشان می دهد که تنها دو اتم نیتروژن پیرولنینی پورفیرین به عنوان الکترون د هنده به الکترون پذیرنده ها عمل می کنند و دو پروتون برروی نیتروژن های پیرولی باقی می مانند. علاوه بر این، در این کار تحقیقاتی، تهیه ی نانوساختارهای هیبریدی سیلیکا-پورفیرین به عنوان جاذب یون های سنگین، بررسی شده است. مزو-تتراکیس(پاراکربوکسی فنیل)پورفیرین تثبیت شده درون مونولیت سیلیکا، از طریق روش سل-ژل تهیه و با طیف بینی های مادون قرمز و انعکاس نفوذی شناسایی شده است. میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان داد که نانوساختارها شامل ذرات کروی با میانگین اندازه ی ذرات حدود 90-80 نانومتر هستند. کارایی این مواد برای جذب یون های pb(ii)، cd(ii) و hg(ii) توسط طیف بینی انعکاس نفوذی و تکنیک جذب اتمی ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهد که مونولیت سیلیکا-پورفیرین، جاذب موثری برای یون های سنگین موجود در آب است.

در این پژوهش، 5و15-بیس(4-کربوکسی فنیل)-10و20-دی فنیل پورفیرین و مزو-تتراکیس(4-کربوکسی فنیل)پورفیرین تهیه شدند، سپس برای ایجاد سیلیکا و تیتانیا مونولیت های نانو حفره عامل دار شده با گروه های پورفیرین، به عنوان جاذب یون های فلزی سرب (ii)، و مس(ii) مورد استفاده قرار گرفتند. برای تهیه ی بسترهای سیلیکا و تیتانیا، از روش سل- ژل استفاده شد. پورفیرین ها و مونولیت های سیلیکا و تیتانیای تهیه شده، با استفاده از طیف های uv-vis، فوتولومینسانس، ir، 1hnmr، همچنین اندازه گیری جذب اتمی و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، مورد بررسی قرار گرفتند.

در پژوهش حاضر ما برای تهیه ی نانو ساختارهای hgs و cds از نمک های فلزی مختلف از جمله نمک جیوه کلرید، جیوه استات، جیوه نیترات، کادمیوم استات و کادمیوم کلراید استفاده کرده ایم. منبع سولفیدی مورد استفاده در این پژوهش دسته ای از زانتات ها می باشد، با به کار بردن این منبع سولفیدی نیازی به استفاده از سورفکتانت و عامل های پوشاننده نیست، همچنین در این کار نیاز به استفاده از لیگاندهای اضافی برای تولید کمپلکس، و نیز تجزیه کردن بعدی این ترکیبات نمی باشد، با به کارگیری این منبع سولفیدی، در یک مرحله نانوذرات با خلوص بالا و اندازه های مناسب تهیه شدند. روش مورد استفاده در این تحقیق روش های هیدرو ترمال و سولوترمال است، در روش سولوترمال از حلال های مختلفی استفاده شد و همچنین اثر تغییر حلال بر روی مورفولوژی و اندازه ی نانو ساختارها مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی های بیشتر اثر زمان نیز بررسی شد که نتایج به دست آمده از آنالیزهای پراش اشعه ی ایکس، طیف سنجی مادون قرمز و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی در فصل 3 مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

در این پروژه نانوذرات نقره سلنید برای نخستین بار توسط روش سونوشیمی با استفاده از نمک سلنیوم تترا کلرید به عنوان منبع سلنیوم، هیدراین به عنوان کاهنده و نمک نقره نیترات به عنوان منبع نقره در حضور عوامل کمپلکس دهنده ی مختلف تهیه شد. پیش ماده های معدنی مختلف نظیر نقره(?)سالیسیلات و نقره(?)بنزوات نیز به عنوان منابع مختلف نقره مورد استفاده قرار گرفتند و نانوذرات نقره سلنید در عدم حضور سورفاکتانت به راحتی تهیه گردید. در کمپلکس های مذکور به دلیل ایجاد ازدحام فضایی در اطراف نقره، اندازه و شکل نانوذرات را تحت تاثیر خود قرار داده و ذرات ریز و یکنواختی در حضور این پیش ماده ها حاصل می شود. در این پروژه اثر پارامتر های مختلف نظیر دما، توان، زمان دستگاه فراصوت و نسبت مولی نقره و سلنیوم مورد بررسی قرار گرفت. محصولات بدست آمده توسط دستگاه های پراکندگی اشعه ی x (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و edax بهره گیری شد.

لغت هیبرید در اصطلاح به معنای دورگه است و به گونه ای اطلاق می شود که از ترکیب شدن دو جزء مختلف ایجاد شده باشد. لفظ هیبرید در علم مواد نیز بی ربط به این قضیه نیست. مواد هیبریدی به موادی همگن گفته می شود که از مخلوط کردن دو نوع متفاوت از مواد در سطح میکروسکوپی تولید شوند، ماده ی جدید به دست آمده، دارای ویژگی هایی جدید نیز می باشد. ساختارهای هیبریدی در مقیاس نانو و در بعضی موارد در ابعاد مولکول ها ساخته می شوند. از سال 1984، با استفاده از فرایند سل-ژل گونه های زیادی از مولکول های آلی و معدنی درون شبکه های معدنی به طور فیزیکی و یا با برقراری پیوند کوالانسی محبوس شدند. از جمله ترکیبات آلی، مولکول های ماکروسیکل تتراپیرولی مانند پورفیرین ها، متالوپورفیرین ها و فتالوسیانین های مشابه آن ها هستند که به دلیل خواص نوری ویژه ای که دارند، توجه بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرده اند و در این زمینه می توانند مورد استفاده قرار بگیرند.مواد سیلیکا نانوحفره، را می توان زیر مجموعه ای از جاذب های هیبریدی آلی-معدنی دانست که یکی از پرکاربردترین جاذب ها برای به دام انداختن آلودگی های ناشی از گازهای سمی محسوب می شوند. اتم های نیتروژن در حلقه ی پیرولی در پورفیرین به عنوان سایت های لیگاند شونده عمل می کنند و جذب گاز، ناشی از خواص الکترون دهندگی قوی این نیتروژن ها می باشد.

حکومت دینی در اداره اجتماع، از قواعد ویژه خویش مدد می گیرد. که از جمله آن، مصلحت است. آیا حرکت نظام اسلامی بر مدار مصلحت، آن را به سوی عرفی شدن سوق خواهد داد؟ حامیان عرفی شدن، مصلحت را گذرگاهی به سوی عرفی شدن دانسته اند. این پژوهش بر آن است تا با بررسی توصیفی-تحلیلی مصلحت در اندیشه حضرت امام از یک سو، و بررسی عناصر و مولفه های عرفی شدن، ارتباط این دو را تبیین کند. از دیدگاه ما مصلحت نه تنها گامی به سوی عرفی شدن نیست بلکه در تقابل با آن قرار دارد؛ چرا که مصلحت در اندیشه حضرت امام، محفوف به اصولی از قبیل «جامعیت اسلام»، «کارآمدی فقه» و «اقتضائات زمانی و مکانی» است. مصلحت به عنوان یک قاعده فقهی در چهارچوب این اصول معنا می دهد و عمل می کند. از دیدگاه ما حامیان عرفی شدن با تفکیک مصلحت از منشا و اصولش، آن را دچار نوعی تحریف معنایی کرده اند. مصلحت در نظام اسلامی تامین کننده اهدافی است که در طول هدف مشخص دین، یعنی سعادت دنیوی و اخروی قرار می گیرند. بنابراین مصلحت، خود، هدفی مستقل و در عرض هدف اصلی دین نیست. و تقابل مصلحت در نظام دینی و نظام های سکولار در همین نکته نهفته است. زیرا نظام های عرفی تنها به اهداف مادی و دنیوی و نه اخروی می پردازند. اما حامیان عرفی شدن مصلحت را تنها تامین کننده منافع مادی دانسته اند. به باور ما حامیان عرفی شدن با مدل های تحلیلی سکولاریستی به تحلیل اندیشه سیاسی امام پرداخته اند. و همین، مانع درک حقیقت مصلحت مورد نظر حضرت امام شده است. از آن جا که اندیشه حضرت امام یک منظومه چند بُعدی است، باید یک مدل تحلیلی فراگیر جهت تحلیل آن طراحی نمود. هرگونه مدل تحلیلی سکولاریستی که تنها به ابعاد مادی توجه دارد، ناکارآمد خواهد بود. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی است. کشف خطای تحلیلی اندیشه حضرت اما با متدهای تحلیل سکولاریستی و پیشنهاد یک الگوی چند بعدی از مهم ترین یافته های این تحقیق است.

مبدل های حرارتی لوله پره دار خاص با تعداد ردیف لوله زیاد و لوله هایی با قطر خارجی بزرگ در محدوده وسیعی از کاربردها استفاده می شوند. که به عنوان نمونه کاربردی از آن، می توان مبدل های حرارتی فورگو را نام برد. هندسه مورد مطالعه در این پژوهش یک مبدل حرارتی لوله پره دار با پره های ساده و لوله هایی با قطر خارجی در سه حالت شش ردیف لوله، نه ردیف لوله و دوازده ردیف لوله در نظر گرفته شده است. که توسط نرم افزار فلوئنت در حالت پایا با فرض جریان تراکم ناپذیر و آرام به صورت سه بعدی شبیه سازی گردیده است. نتایج نشان داد که اگر جریان با زاویه ای حداکثر تا 35 درجه وارد مبدل حرارتی مذکور شود تغییرات ایجاد شده در مقدار عدد ناسلت کمتر از 5 درصد می باشد که ناچیز بوده و قابل اغماض می باشد. همچنین اگر جریان ورودی با زاویه ای حداکثر تا 15 درجه وارد مبدل حرارتی مذکور گردد تغییرات ایجاد شده در میزان افت فشار کمتر از 5 درصد می باشد که قابل چشم پوشی است. بررسی ها نشان داد که افزایش تعداد ردیف لوله ها هیچ تاثیری بر روی مقدار عدد ناسلت و ضریب j کولبرن ندارد. ولی باعث افزایش قابل توجه مقدار افت فشار می گردد. همچنین با افزایش تعداد ردیف لوله ها میزان تغییر ایجاد شده در ضریب اصطکاک کمتر از 7 درصد می باشد. تحلیل ها روشن نمود که مولفه افقی سرعت جریان ورودی نقش اصلی را در تعیین مقادیر پارامترهای ناسلت، افت فشار، ضریب j کولبرن و ضریب اصطکاک دارا می باشد. مشاهده شد که مقدار عدد ناسلت در اولین ردیف از لوله ها که با جریان هوای ورودی تماس پیدا می کند نسبت به سایر ردیف ها بیشتر است. همچنین مقدار افت فشار در اولین و آخرین ردیف از لوله ها نسبت به سایر ردیف ها بیشتر می باشد.

در این رساله سه موضوع مختلف با توجه به اهمیت و کاربردی که دارند، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. در بخش اول، سنتز 2- متیل آزیریدین مطالعه شد. تعدادی روش سنتز برای تهیه 2- متیل آزیریدین گزارش شده است. در بین آنها، تهیه مشتق های آزیریدین به وسیله حلقوی شدن آلکانول آمین سولفوریک اسید استرها با محلول های قلیایی داغ در فاز مایع (روش ونکر) در مقیاس صنعتی انجام شده است. در این روش مقدار زیادی نمک های معدنی و آب به عنوان محصول جانبی تولید می شود و بازده پایینی نیز دارد. بنابراین، تلاش ها بر روی واکنش آبگیری از آلکانول آمین ها در فاز بخار در حضور کاتالیزور برای تولید آلکن ایمین های مربوط متمرکز شد. در بخشی از این رساله کاتالیزورهای مختلفی بر پایه tio2 و نانوذره های tio2، سیلیکاژل فومی (ایروزیل) و نانوذره های sio2 با افزایش سزیم و ایتریم به عنوان پیش برنده واکنش تهیه شد و کارایی آنها بر روی واکنش آبگیری از ایزوپروپانول آمین در فاز گازی مقایسه شد. بهترین کاتالیزور با توجه به بالاترین درصد تبدیل و انتخاب پذیری، انتخاب و ساختار آن شناسایی شد. در بخش دوم، پلی ایمیدها و پلی(استر-ایمید)های دارای واحدهای تری آزول در زنجیر اصلی به روش جفت شدن کلیک تهیه شدند. این پلیمرها از پلیمر شدن دی آلکین هایی با اتصال های ایمیدی و دی آزیدها در حضور کاتالیزور مس (i) با بازده های خوبی تهیه شدند. پایداری حرارتی این پلیمرها با روش تجزیه وزن سنجی گرمایی (tga) تحت اتمسفر نیتروژن ارزیابی شد. پلیمرهای تهیه شده از پایداری حرارتی خوبی برخوردار هستند. همه پلیمرهای سنتز شده در حلال های قطبی بدون پروتون مانند dmf، dmso، dmac و nmp در دمای محیط محلول و در آب، کلروفرم، متانول و استون نامحلول هستند. در بخش سوم رساله، سنتز کمپلکس ارتو-پالادیت 2- متوکسی فن اتیل آمین و کاربرد آن در واکنش های جفت شدن کربن - کربن متقاطع و یکسان در شرایط حرارتی و ریزموج مطالعه شد. این کمپلکس به طور موفقیت آمیزی در واکنش جفت شدن متقاطع انواع مختلف آریل هالیدها با الفین های مختلف در حلال nmp و باز پتاسیم کربنات در دمای 130 درجه سانتیگراد انجام شد. کارایی کاتالیزوری این کمپلکس در واکنش سوزوکی ارزیابی شد و بهترین نتیجه در حلال متانول با باز پتاسیم کربنات در دمای 65 درجه سانتیگراد به دست آمد. بی آریل های استخلاف دار با بازده های بسیار خوب و در مدت زمان کوتاهی با مقادیر کاتالیزوری از این کمپلکس تهیه شدند. همچنین کارایی کاتالیزور برای تهیه بنزونیتریل ها از آریل هالیدهای مختلف با k4[fe(cn)6] گزارش شد. استفاده از مقادیر کاتالیزوری منجر به تولید آریل نیتریل در حلال dmf و باز k2co3 در دمای 130 درجه سانتیگراد شد. بی آریل های متقارن نیز از واکنش جفت شدن یکسان آریل هالیدهای مختلف در حلال nmp و باز k2co3 در دمای 130 درجه سانتیگراد تهیه شدند.

در این پژوهش نانوساختارهای آلومینیوم فسفات، کلسیم فسفات آمورف و کلسیم پیروفسفات به روش سولوترمال و با استفاده از فسفر تری کلرید و یا آلکیل و آریل فسفات های، تری متیل فسفات، تری بوتیل فسفات، تریس (2?اتیل هگزیل) فسفات و تری فنیل فسفات سنتز شدند. محصولات به دست آمده توسط دستگاه های ft-ir، پراکندگی اشعه ی x (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و پراکندگی الکترون (edx) شناسایی شدند. نتایج نشان می دهد که فسفات های سنتزی، ساختارهایی با اندازه ی نانو و شکل های متفاوت دارند.

در این پژوهش رنگدانه های متالوپورفیرینی با گروه های جانبی کربوکسیلیک تهیه، و به عنوان حساس کننده ی کمکی به همراه رنگدانه ی تجاریn719 ، در سلول خورشیدی استفاده شدند. ویژگی ضریب جذب مولی بالای رنگدانه ی پورفیرینی باعث افزایش جذب نور ورودی و بهبود بازده تبدیل فوتون جذب شده به جریان (ipce)، و در نهایت افزایش راندمان سلول خورشیدی رنگ حساس می شود. زمانی که از کمپلکس مزو-تتراکیس(4-کربوکسی فنیل)پورفیریناتو روی(ii)، در نقش حساس کننده ی کمکی در کنار رنگدانه ی n719 استفاده شود، بازده سلولی به 35/6 درصد می رسد. داده های منحنی جریان – ولتاژ هم نشان دهنده ی افزایش ولتاژ مدار باز، جریان مدار کوتاه و فاکتور پرکنندگی می باشد که همگی از عوامل تأثیر گذار بر راندمان سلول خورشیدی رنگ حساس است. سایر ویژگی های فوتوولتاییک سلول های خورشیدی ساخته شده، همانند خواص نوری، شکاف انرژی و سطوح انرژی رنگدانه ی پورفیرینی، با تحلیل طیف های ‏جذب و فوتولومینسانس و منحنی اکسایش و کاهش ولتامتری چرخه ای (cv)، مورد بررسی قرار گرفت.‏ همچنین، با کمک طیف سنجی امپدانس ‏الکتروشیمیایی (‏eis‏)، ‏مقاومت داخلی سلول ها، طول عمر الکترون،‏ ضریب نفوذ موثر الکترون و شرایط بهبود مکانیزم سلول، مورد مطالعه قرار گرفت

در این پژوهش، نانو مواد مغناطیسی شامل مگنتیت و فریت های نیکل، کبالت، مس، منگنز و منیزیم، به روش هیدروترمال سنتز شده است. با تغییر شرایط آزمایش مانند دما و زمان واکنش، پیش ماده ها، حلال و آمین مورد استفاده در واکنش، تأثیر این عوامل بر اندازه و ساختار مواد سنتزی مطالعه شده است. موضوع دیگری که در این پژوهش به آن پرداخته شده، سنتز مخلوط نانواکسیدهای آهن با فلزهای نیکل و مس، تهیه ساختار هسته-پوسته آن، و مقایسه خواص مغناطیسی این ترکیبات با یکدیگر است. هم چنین خاصیت جذبی نانوذرات مغناطیسی به عنوان جاذب برای کاتیون های سنگین بررسی شد و به منظور افزایش کارایی، نانوکامپوزیت مگنتیت-پورفیرین تهیه شده و مورد مطالعه قرار گرفته است. نانومواد حاصل شامل نانوذرات و نانوکامپوزیت با استفاده از روش های مختلف شناسایی مانند الگوی پراش اشعه ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، طیف سنجی مادون قرمز (ft-ir)، انرژی پراش اشعه ی ایکس (edx)، مغناطیس سنجی (vsm)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، طیف سنجی فرابنفش-مرئی جامد (drs) و جذب اتمی مورد بررسی قرار گرفتند.

بیان مساله (1 ـ بیان منطقی موضوع 2 ـ شرح واضح مساله مورد مطالعه 3 ـ اهداف تحقیق) بررسی اهداف قوانین تصویب شده در اختیارات کمیسیون تخصصی بودن عملکرد آنها برای بهبودی وضعیت موجود و در عمل کارایی به چه شکل بوده بررسی معایب و محاسن کمیسیون و ارائه آراء عملی مطرح شده و اصدار یافته و رویه در کمیسیون م 12 شهرستان کازرون. در خصوص کمیسیون مذکور تا کنون تحقیق و پایان نامه یا مقاله و کتب علمی چاپ و منتشر نگردیده ولی امروزه در شهرسازی و مبلمان شهری این کمیسیون نقش پر رنگی دارد و از طرفی نیز با حق مالکیت و حقوق شهروندی اعمال نظر می کند و برای دفاع از آن شیوه و چگونگی اعتراض به آراء کمیسیون مطرح است. آیا ترکیب و صلاحیت و عملکرد کمیسیون تخصصی و فنی است؟ راهکار انتخاب اعضا بطور تخصصی و فنی چیست؟ آیا رعایت حقوق شهروندی و مالکانه و حق اعتراض و دادرسی منصفانه به فرض شبه قضایی بودن کمیسیون صورت می گیرد؟ بطور میدانی با بررسی آراء صادره کمیسیون و عملکرد آنها و تفسیر قوانین آن و معایب و محاسن و رویه کمیسیون و آراء صادره در شهرستان کازرون به تفسیر. صلاحیت و کارکرد کمیسیون م 12 اراضی شهری و زمین شهری در شهرسازی. تاریخچه قوانین مذکور و شیوه تصویب آن و مخالفت مراجع آن زمان با تصویب قانون اراضی شهری و نهایتا تصویب آن به عنوان حکم ثانویه با تایید و تنفیذ ولی فقیه وقت صورت گرفته است و تعاریف و ضوابت مطرح در کمیسیون موضوع تحقیق چگونگی شکل گیری و ترکیب اعضاء و شیوه انتخاب و عملکرد آنها. در قانون اراضی شهری کمیسیون متشکل از نماینده وزارت دادگستری محل و شهردار محل و نماینده مسکن و شهرسازی (رئیس مسکن و شهرسازی محل) به عنوان دبیر کمیسیون بود در قانون زمین شهری مصوب 22/6/1366 هر سه نماینده از طرف مسکن و شهرسازی انتخاب می شود و کمیسیون م 12 را تشکیل می دهند. ـ وظایف و صلاحیت کمیسیون م 12 اعلام تمییز نوع اراضی از حیث دایر و بایر و موات بودن نسبت به یکدیگر.

در این پژوهش، ترکیب 5،15-بیس(4-کربوکسی فنیل)-10،20-بیس(4-ایزوپروپیل فنیل) پورفیرین تهیه شد، سپس نانوساختارهای هیبریدی سیلیکا-ترانس-پورفیرین آن با استفاده از فرایند سل-ژل تهیه شدند. در ادامه این مواد هیبریدی آلی-معدنی به عنوان جاذب یون های فلزی سرب(ii)، نیکل(ii) و کادمیوم(ii) مورد استفاده قرار گرفتند. پورفیرین های سنتز شده و نانوساختارهای حاصل از آن با استفاده از طیف های uv-vis، ir، 1h nmr و همچنین تصاویر sem شناسایی شدند. علاوه بر این برای تعیین میزان جذب یون فلزی از تکنیک جذب اتمی استفاده شد.

در این پژوهش، چند مشتق مزو-تترافنیل پورفیرین سنتز شد و سپس توسط واکنش با روی (ii) استات، مشتقات پارا استخلافی مزو-تترافنیل پورفیریناتو روی(ii) با فرمول2) (x= h, cl, ch3, ch(ch3) [znt(4-x)pp] تهیه شد. سپس برهم-کنش آن ها با فسفر تری کلراید مورد بررسی قرار گرفت. داده های طیفی uv-vis، 1h nmr، ft-ir و 31p nmr نشان داد که یک مولکول pcl3 به عنوان پذیرنده الکترون و پورفیریناتو روی(ii) به عنوان دهنده الکترون عمل می کنند. علاوه بر این، یک مولکول pcl3 دیگر به عنوان دهنده الکترون به فلز مرکزی روی عمل می کند. در نتیجه، طی یک فرایند انتقال بار، الکترون های نیتروژن های پیرولنینی پورفیرین در اختیار یک اوربیتال خالی فسفر تری کلراید قرار می گیرد.

در این پژوهش، نانوساختارهای سرب(ii) سولفید با روش سولو(هیدرو)ترمال و با استفاده از انواع نمک های سرب و پیش ماده های سولفیدی زانتات یا دی تیو کاربامات تهیه شدند. در این تحقیق، اثر عوامل مختلف نظیر حلال، دمای واکنش، نمک فلزی و منبع سولفیدی روی اندازه و مورفولوژی نانوساختارها مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت از این نانوساختار ها برای تهیه ی نانوکامپوزیت بر پایه ی نانولوله ی کربنی استفاده شد. محصولات به دست آمده توسط الگوی پراش اشعه ی ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، طیف مادون قرمز (ir) و طیف فرابنفش- مرئی (uv-vis) شناسایی شدند.

در این پژوهش نانوساختارهای سرب(ii) اگزالات، مس(ii) اگزالات یک آبه، نیکل(ii) اگزالات دوآبه، سرب(ii) کربنات، مس(ii) کربنات هیدروکسید، نیکل(ii) کربنات هیدروکسید به وسیله ی روش سولوترمال سنتز شد. این روش سنتز، می تواند مورفولوژی محصولات را با تغییر شرایط واکنش مانند دما، زمان، حلال و نوع واکنش دهنده کنترل کند. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد آلدهیدها نقش ویژه ای در کنترل مورفولوژی سرب(ii) اگزالات ایفا می کنند اما این تأثیر برای سایر نانوساختارهای تهیه شده، مشاهده نشد. به طوری که نانوکره های مس(ii) اگزالات یک آبه و نانوساختارهای میله ای و قاصدک- مانند نیکل(ii) اگزالات دوآبه بدون حضور آلدهید سنتز شد. واکنش هایی به منظور بررسی اثر دما، زمان و حلال طراحی شد و شرایط بهینه برای سنتز هر ترکیب تعیین گردید. طراحی شرایط بهینه موجب بهبود سنتز انجام شده و کاهش زمان واکنش، صرفه جویی در مصرف انرژی و در نتیجه ی آن کاهش هزینه می گردد. موضوع دیگری که در این پژوهش به آن پرداخته شد، سنتز و بررسی نانوساختارهای کربنات فلزی است. نانوساختارهای سرب(ii) کربنات، مس(ii) کربنات هیدروکسید، نیکل(ii) کربنات هیدروکسید نیز به روش سولوترمال تهیه شدند و برای هر ترکیب عوامل موثر روی مورفولوژی بررسی گردید، در نتیجه سنتز این ترکیبات در شرایط بهینه انجام گرفت. در ادامه، نانومواد سنتز شده به عنوان پیش ماده برای تهیه ی سایر مشتقات فلزی استفاده شدند. در این روش می توان مورفولوژی محصول نهایی را به وسیله ی مورفولوژی پیش ماده ی اولیه کنترل کرد. محصولات سنتز شده با روش های طیف بینی xrd، sem، edx، tga و ft-ir شناسایی شدند. در نهایت، نانوساختارهای ترکیبات نیکل(ii) برای جذب یون های فلزات سنگین کادمیوم(ii) و سرب(ii) مورد استفاده قرار گرفتند و مشاهده شد نانوساختارهای نیکل(ii) اکسید و نیکل(ii) هیدروکسید می توانند درصد بالایی از کادمیوم(ii) را حذف کنند. علاوه بر این نانوساختارهای کربناتی به عنوان حسگر برای گاز سولفور دی اکسید بررسی شدند. از میان این کربنات ها، نانوساختارهای مس(ii) کربنات هیدروکسید می تواند به طور موثری گاز سولفور دی اکسید را با نسبت 4:1 (گوگرد:مس) جذب کند.

در این پژوهش، نانو ساختارهای تیتانیم دی اکسید با روش سولو(هیدرو)ترمال تهیه شدند و اثر انواع پارامترهای موثر در این روش مانند: تغییر غلظت واکنشگرها، نوع پیش ماده، اثر حلال، دمای واکنش و افزودن سورفکتانت بر روی اندازه و مورفولوژی نانو ساختارها بررسی شد. در نهایت از این نانو ساختارها برای تهیه ی نانو کامپوزیت بر پایه ی گرافن استفاده شد. برای شناسایی محصولات از روش های پراش اشعه ی ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، طیف مادون قرمز (ir) و طیف فرابنفش-مرئی (uv-vis)استفاده شد. با استفاده از نتایج این بررسی ها مشخص شد که تغییر پیش ماده در سنتز نانو ساختارهای تیتانیم دی اکسید در به دست آوردن ذرات ریزتر موثر است. همچنین تغییر حلال، دمای واکنش و غلظت واکنشگرها برای تهیه ی محصولی با اندازه ی نانومتری بسیار تأثیر گذار است. در مورد اثر سورفکتانت ها مشاهده شد که بسته به نوع سورفکتانت و غلظت آن نتایج متفاوتی به دست می آید. در نهایت با تشکیل نانو کامپوزیت تیتانیم دی اکسید بر پایه-ی گرافن در مقایسه با نانو ساختارهای تیتانیم دی اکسید خالص، ساختارهایی کوچکتر، منظم تر و یکنواخت تر به دست آمد. نتایج نشان دهنده ی سنتز نانو ساختارهایی با اندازه ی کوچک و اشکال متنوع بود که قابلیت بالقوه برای کاربردهای متفاوت را دارا هستند.

در این پژوهش، نانو ساختارهای سرب (ii) سولفید و جیوه (ii) سولفید با روش سولوترمال تهیه شدند و سپس اثر عوامل مختلف مانند حلال، نوع نمک فلزی، منبع سولفیدی، زمان و دما روی نوع محصول، اندازه و مورفولوژی نانوساختارها مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت از این نانوساختارها برای تهیه ی نانو کامپوزیت بر پایه ی گرافن استفاده شد. در تهیه ی نانو کامپوزیت جیوه (ii) سولفید، گرافن از گرافن اکسید و به روش کاهش سولوترمال سنتز شد و در تهیه ی نانو کامپوزیت سرب (ii) سولفید، گرافن از کاهش شیمیایی گرافن اکسید به-وسیله ی هیدرازین تهیه شد. در واقع در این پژوهش از دو روش متفاوت برای تهیه ی نانو-کامپوزیت ها استفاده شد. سپس اثر گرافن در اندازه و مورفولوژی نانو ساختارها مورد بررسی قرار گرفت. محصولات بدست آمده توسط الگوی پراش اشعه ی ایکس (xrd)، طیف تفرق انرژی اشعه ی ایکس (eds)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و طیف مادون قرمز (ft-ir) شناسایی شدند. با استفاده از نتایج این بررسی ها مشخص شد که دما و زمان روی مورفولوژی و اندازه ی نانو ذرات تاثیر گذار است.

در این پژوهش، نانو ساختارهای کلرو آپاتیت، هیدروکسی آپاتیت و نانوکامپوزیت کلرو-آپاتیت/روی اکسید با روش سولوترمال تهیه شدند و سپس اثر عوامل مختلف مانند حلال، نوع نمک فلزی، زمان و دما روی محصول، اندازه و مورفولوژی نانوساختارها مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت برای تهیه ی نانوکامپوزیت کلرو آپاتیت/روی اکسید، روی اکسید با استفاده از روی استات و سدیم هیدروکسید به روش سولوترمال سنتز شد، سپس اثر مقادیر متغیر روی اکسید، بر روی اندازه و مورفولوژی نانوکامپوزیت سنتز شده مورد بررسی قرار گرفت. محصولات بدست آمده توسط طیف مادون قرمز (ft-ir)، الگوی پراش اشعه ی ایکس (xrd)، طیف تفرق انرژی اشعه ی ایکس (eds) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) شناسایی شدند. با استفاده از نتایج این بررسی ها مشخص شد که دما و نوع حلال روی مورفولوژی و اندازه ی نانو-ذرات تاثیر گذار است.

در این پژوهش، سلول های خورشیدی حساس شده با رنگ های تترا بوتیل آمونیوم بیس (2،?2-بای پیریدین-4،?4-دی کربوکسیلاتو) سیس-بیس(ایزوتیوسیاناتو) روتنات(ii) (n719)، 2-سیانو-3-(4-(دی فنیل آمینو) فنیل) آکریلیک اسید (tpa)، مزو-تتراکیس (4-کربوکسی فنیل) پورفیریناتو روی(ii) [zn-tcpp] و 2-سیانو-3-(2-(5 ،10،15،20- تترا فنیل پورفیریناتو روی(ii)یل) آکریلیک اسید [zn-1] با الکترولیت های بهینه شده با افزاینده های مختلف، مطالعه شدند. افزاینده های تری بوتیل فسفات (tbpp)، تری فنیل فسفات (tpp)، دی اتیل اگزالات (deox) و تیوفن در الکترولیت ید ید-تری یدید به کار رفتند و افزایش بازده قابل توجهی در سلول های خورشیدی حساس شده با رنگ مشاهده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که عملکرد افزاینده های tpp و deox از دو طریق است: (1) در سطح مشترک الکترولیت/رنگ/تیتانیم دی اکسید، که باعث تغییر بار سطحی می شوند، (2) در محلول الکترولیت، جایی که در آن کمپلکس مولکولی تشکیل می دهند؛ این در حالی است که tbpp فقط در سطح تیتانیم دی اکسید جذب می شود و روی بار سطحی و فرآیند بازترکیب الکترون موثر است. میزان افزایش بازده سلول های خورشیدی بر پایه ی رنگ tpa و با الکترولیت های بهینه شده با افزاینده-های tbpp، tpp و deox نسبت به سلول استاندارد، به ترتیب 35%، 24% و 22% است. تیوفن نیز فقط در محلول الکترولیت یک کمپلکس مولکولی تشکیل داده و انتقال الکترون را بهبود می-بخشد؛ به طوری که حدود 46% افزایش بازده برای سلول بر پایه ی رنگ tpa نسبت به سلول استاندارد مشاهده می شود. تأثیر افزاینده های مورد نظر روی فرآیند بازترکیب الکترون و انتقال الکترون با استفاده از طیف بینی های امپدانس الکتروشیمیایی (eis) و جریان الکتریکی در شدت نور مدوله شده (imps) به دقت بررسی شد. همچنین، تشکیل کمپلکس مولکولی در محلول الکترولیت نیز با استفاده از ولتامتری چرخه ای (cv) و همچنین، طیف بینی های uv-vis و ft-ir مطالعه شد. علاوه بر این، مکانیسم های اثر افزاینده های فوق با مکانیسم اثر ترشیو بوتیل پیریدین (tbp)، با به کار بردن الکترولیت های حاوی افزاینده های مختلف، مطالعه شدند و در نهایت، مشخص شد که tbpp، tpp، deox و تیوفن، افزاینده های جدید، موثر و ارزان قیمتی هستند که می توانند جایگزین مناسبی برای افزاینده های گران قیمتی مانند tbp باشند. این پژوهش تلاشی است در راستای درک بهتر عملکرد افزاینده های مختلف، جهت رسیدن به سلول های خورشیدی ارزان قیمت و با عملکرد بالا که می تواند برای تجاری سازی سلول های خورشیدی مفید باشد.

کمپلکس های بالانشین، متالوپورفیرین هایی هستند که در آن ها یون فلزی به کمتر از چهار اتم نیتروژن موجود در صفحه ی پورفیرین واپیچیده، متصل شده است. چنین کمپلکس هایی می توانند به عنوان الگو در فرآیند فلزدارشدن ماکروسیکل ها مورد توجه قرار گیرند. در این تحقیق، دو سری از کمپلکس های بالانشین، [zro(h2t(x)pp(no3)2] و [uo2(h2t(x)pp](no3)2، از طریق واکنش بازهای آزاد مزو- تتراآریل پورفیرین ها (h2t(x)pp, x : h, br, cl, ch(ch3)2, och3, ch3 ) با zro(no3)2.xh2o و uo 2(no3)2.6h2o در دمای اتاق، به ترتیب با افزایش مقدار ناچیزی متانول و کلروفرم و تحت عمل سایش تهیه شده است. محصولات به وسیله ی روش های متنوعی مشتمل بر طیف سنجی های 1h nmr، 13c nmr، ir و uv-vis، تجزیه ی عنصری و هدایت سنجی شناسایی شده اند. نتایج نشان می دهد که مزو- تتراآریل پورفیرین ها از طریق دو اتم نیتروژن پیرولنینی به یک مرکز زیرکونیوم یا اورانیوم واقع شده در بالای هسته ی پورفیرین کوئوردینه می شوند و دو پروتون بر روی نیتروژن های پیرولی باقی می مانند. علاوه بر این، تشکیل کمپلکس بالانشین مزو- تترافنیل پورفیرین و مشتقات پارا- استخلافی آن، h2t(4-x)pp، به عنوان الکترون دهنده، با زیرکونیل و اورانیل به عنوان الکترون پذیرنده، به صورت اسپکتروفوتومتری در محلول کلروفرم بررسی شده است. مطالعات نسبت مولی بر اساس تکنیک های فیزیکوشیمیایی، تشکیل کمپلکس های بالانشین 1:1 را آشکار نمود. مقادیر ثابت های پایداری برای هر کمپلکس با استفاده از بهینه سازی غیرخطی داده های جذب کمپلکس برحسب نسبت مولی این کمپلکس ها به وسیله ی نرم افزار kinfit تخمین زده شد. نتایج نشان داد که پایداری این کمپلکس ها با افزایش دما کاهش می یابد. پارامترهای ترمودینامیکی کمپلکس های بالانشین، ?g?، ?h? و ?s?، از وابستگی دمایی ثابت های تشکیل توسط معادله ی وانت هوف تعیین شده اند. همچنین، تاثیر استخلاف های حلقه های آریل در h2t(4-x)pp و ماهیت پذیرنده، بر روی مقادیر این کمیت های کمپلکس های بالانشین نیز بحث شده است.

ذخایر کرومیت کوه سرخ در افیولیت های رخنمون یافته در جنوب غربی کهنوج واقع شده اند . این ذخایر از نظر جایگاه سنگ شناختی به دو گروه تقسیم می شوند. گروه اول ذخایر موجود در هارزبورژیتها که شامل سه اندیس می باشند. این ذخایر دارای غلاف دونیتی بوده و بافتهای توده ای ، پوست پلنگی ، افشان و نواری دارند. گروه دوم ذخایر موجود در دونیتها هستند که شامل چهار اندیس بوده و همگی در دونیتهای توده ای قرار گرفته اند . بافت غالب این کرومیتیتها توده ای می باشد. این دو گروه کرومیت از نظر ترکیب شیمیایی نیز متفاوت هستند . انواع موجود در هارزبوژیتها دارای میزان ‏‎cr/cr+al , cr/fe‎‏ بالاتری نسبت به کرومیتهای گروه دوم هستند. تفاوت بارز ترکیب شیمیایی و جایگاه سنگ شناختی این دو گروه کرومیت را می توان به دو مرحله فعالیت ماگمایی نسبت داد. بطوریکه انواع موجود در هارزبورژیتها که کروم بالاتری دارند در دمای بالاتری تشکیل شده اند. میزان آهن سه ظرفیتی بالای ذخایر گروه دوم نیز نشانگر وجود فوگاسیته اکسیژن بالا برای تشکیل این ذخایر است . این فوگاسیته بالا شرایط را برای تسکیل ذخایر کرومیت بزرگ این منطقه فراهم کرده است. کرومیت های این دو گروه از نظر میزان میانبارهای سیلیکاته هم تفاوت دارند. کرومیتهای گروه اول دارای میانبار های کمتری هستند که این وضعیت به دو علت می تواند باشد یکی دگر شکلی پلاستیک شدید و خروج میانبارها از داخل کرومیت و دلیل دوم دمای بالاتر تشکیل کرومیتهای این ذخایر است.شواهد صحرایی و مطالعات بافتی نشانگر تشکیل ذخایر موجود در هارزبورژیتها طبق مدل واکنش مذاب - سنگ وتشکیل انواع موجود در دونیتها بر اثر فرایند تزریق ماگمای غنی از کروم به داخل سنگ دیواره می باشد.