نام پژوهشگر: فریدون فریدی

تاثیر آفات خانواده ژئومتریده بر رویش برخی از درختان جنگلی و برآورد خسارت اقتصادی آنها
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده جنگلداری 1393
  لیلا کرمیان عمرانی   محمدرضا کاوسی

آفات خانواده geometridae شامل سه جنس erannis defoliaria،ennomus quercinaria، operophthera brumata در ایران می¬باشند. این آفات پلی¬فاز بوده و میزبان های آن ها عمدتا ممرز، انجیلی، راش و افرا می¬باشند. در این مطالعه تاثیر آفات برگخوار بر رویش قطری چهار گونه ی درختی در قسمت هایی از کانون¬ آلوده جنگل زیارت در استان گلستان مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از هر گونه 10 درخت به روش تصادفی نامنظم انتخاب و مشخصه¬های مربوطه (قطر، ارتفاع درخت و ارتفاع از سطح دریا) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که ترجیح میزبابی آفت به ترتیب ممرز (37 درصد)، انجیلی(23 درصد)، افرا(12درصد) و راش(9 درصد) می¬باشد. سپس در پایان فصل رویش، با استفاده از مته¬¬سال¬سنج از گونه¬های مورد مطالعه، نمونه مغزی تهیه شده و پهنای دوایر سالیانه آنها با دقت 02/0 میلی متر اندازه¬گیری شد. پس از تایید نرمال بودن داده¬ها با آزمون kolmogorov – smirnov""، نتایج آزمون تجزیه واریانس یک طرفه نشان داد که به طورکلی در سطح اعتماد 95 درصد، مقادیر پهنای دایره رویش در سال¬های مختلف با یکدیگر اختلاف معنی¬دار دارند. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که در سال های (1392-1389) که درختان این گونه¬ها مورد حمله پروانه برگخوار قرار گرفتند، کاهش رویش قابل ملاحظه¬ای اتفاق افتاده است. به طوری که با شروع و مشاهده آفت در سال 1389، پهنای دایره سالیانه شدیدا کاهش یافته و در نهایت در سال 1392 یعنی در اوج خسارت و طغیان، به حداقل مقدار خود در چندین سال اخیر رسیده است که بیشترین درصد کاهش رویش در ممرز (37 درصد) و کمترین درصد کاهش رویش در راش (25 درصد) مشاهده شد. از طرفی نتایج آزمون t جفتی نشان داد که بین میانگین پهنای دوایر سالیانه در قبل و بعد از حمله آفت در سطح اعتماد 95 درصد اختلاف معنی-داری وجود دارد. همچنین بین میانگین پهنای دوایر سالیانه و عوامل اقلیمی (بارندگی، حداقل و حداکثر دما) در سطح اعتماد 95 درصد همبستگی معنی داری وجود ندارد. در نهایت با توجه به کاهش رویش دوایر سالیانه، قیمت و حجم در هکتار گونه¬های مورد مطالعه، میزان خسارت این آفات به گونه راش بیشتر می¬باشد.