در این پایان نامه ابتدا نانوساختارهای هیدروکسید و اکسید بیسموت به دو روش شیمی صوتی و شیمی یونی- پی درپی تهیه شده و سپس با استفاده از یک عامل پوششی ( پلیوینیل الکل) اندازه نانوذرات کنترل شده است. نتایج مربوط به آنالیزهای مختلف نشان می دهد که با افزایش غلظت عامل پوششی، اندازه نانوذرات کنترل شده است. آنالیز uv-vis نشان می دهد با افزایش غلظت عامل پوششی طول موج جذب نمونه ها کوتاه تر شده و سوق به سمت ناحیه آبی رخ داده است در نتیجه گاف انرژی بزرگ تر شده است. نتایج xrd نیز موید این امر است که با افزایش غلظت عامل پوششی اندازه نانوذرات کوچک تر شده است. تصاویر sem نشان می دهد که با افزایش غلظت عامل پوششی علاوه بر کوچک تر شدن اندازه ذرات، تک اندازه ای شدن نیز افزایش پیدا کرده است.طیف سنجی ft-ir نشان می دهد با افزایش غلظت عامل پوششی، میزان انرژی پیوندها تغییر کرده و مکان قله ها نیز جابه جا شده است. در نهایت از نانوذرات اکسید بیسموت به عنوان فتوکاتالیزور براب تخریب یک ترکیب آلی(رودامین بی) استفاده شده است.