امروزه یکی از چالش های شهرسازی معاصر ایران، مقوله بافتهای فرسوده شهری می¬باشد. اهمیت موضوع سبب شده تا نحوه برخورد و مداخله در این گونه بافتها از حساسیت زیادی برخوردار باشد، بطوریکه استفاده از روشها و راهبردهای نامناسب برای مداخله در بافت فرسوده سبب فرسودگی بیشتر آنها گردیده است. شهر گچساران از جمله شهرهایی است که از این قاعده مستثنی نیست و از مساحت 1800 هکتاری شهر، نزدیک به 160 هکتار آن بافت فرسوده است. هدف این پژوهش بررسی راهبردهای موثر(وضعیت اقتصادی- فرهنگی، تسهیلات بانکی و مدیریت شهری) بر بهسازی و نوسازی در بافت فرسوده شهر گچساران و شناخت نیازهای ساکنین، رفع مشکل مسکن و...می¬باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی – توسعه ای است و روش آن توصیفی و تحلیلی می باشد. داده ها و اطلاعات بدست آمده به صورت پرسشنامه و بررسی میدانی و کتابخانه ای بدست آمده است. از نرم افزار gis برای تهیه نقشه ها، و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین وضعیت فرهنگی - اقتصادی خانوارها در تمایل آنها به مشارکت در بهسازی و نوسازی ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. قومیت بعنوان یک متغیر موثر در بهسازی و نوسازی می باشد و خانواده هایی که قومیتی لر یا ترک دارند بیشترین درصد تمایل به مشارکت در بهسازی و نوسازی را داشتند. طبق نتایج مشارکت با میزان درآمد رابطه معناداری دارد بطوریکه خانوارهایی که درآمد بالاتری دارند بیشترین درصد مشارکت را در بهسازی و نوسازی دارند. اکثر خانوارها تسهیلاتی برای نوسازی منزل خود دریافت نکرده اند و در صورت اعطای این تسهیلات مایل به دریافت این تسهیلات و مشارکت بیشتری در بهسازی و نوسازی مسکن خود می باشند. تخصص مدیران، تجربیات مدیران، ارائه خدمات و... از سوی مدیریت شهری در تشویق مردم به بهسازی و نوسازی نقش بسزایی دارد.