آسیب پذیری به عنوان حساسیت کیفیت آب های زیرزمینی به بار آلودگی اعمال شده تعریف می شود و توسط خصوصیات ذاتی آبخوان تعیین می گردد. در این تحقیق با استفاده از مدلdrastic و gis به بررسی آسیب پذیری ذاتی آبخوان دشت ماهیدشت در مقابل آلودگی پرداخته شده است. درروش drastic از هفت پارامتر شامل عمق تا سطح ایستابی، تغذیه خالص، مواد تشکیل دهنده آبخوان، نوع خاک، توپوگرافی، مواد تشکیل دهنده منطقه غیراشباع و هدایت هیدرولیکی برای پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان استفاده شده که به صورت هفت لایه اطلاعاتی توسط نرم افزار arc gis تهیه گردیده است. آمار و اطلاعات اخذشده محدوده موردمطالعه شامل لوگ حفاری چاه ها، 44 عدد پیزومتر، آزمایش های پمپاژ و سه ایستگاه باران سنجی بوده است. این لایه ها در نرم افزار arcgis تهیه، رتبه دهی، وزن دهی و درنهایت تلفیق گردید. شاخص دراستیک برای کل محدوده دشت معادل 34 تا120 واحد به دست آمد. ازآنجایی که پدیده بارش یکی از عدم قطعیت ها در دستگاه های آبی بوده و منشأ عدم قطعیت های دیگری نظیر رواناب سطحی، تغذیه، تراز آب زیرزمینی و غیره است و نیز تراز آب زیرزمینی و تغذیه از عوامل اصلی در مدل دراستیک بوده و جزء متغیرهای هیدرولوژیکی و سری های زمانی هستند، لذا با استفاده از روش های استوکاستیکی به تحلیل و پیش بینی آن ها در افق 1410 توسط نرم افزار minitab پرداخته شد. به این صورت که داده های بارندگی 3 ایستگاه باران سنجی به صورت مجموع سالانه و 44 پیزومتر به صورت میانگین سالانه مورد ارزیابی قرار گرفت. درنهایت با انتخاب داده های پیش بینی شده در سال1410و ایجاد دولایه جدید عمق تا سطح ایستابی و تغذیه، همچنین وزن دهی و رتبه دهی مجدد و جایگذاری آن در مدل drastic، نقشه آسیب پذیری دیگری ایجاد شد که در آن شاخص دراستیک 34 تا 110 واحد حاصل گردید نتایج نشان داد که آبخوان در گروه آسیب پذیری بدون ریسک تا کم قرار دارد.