الیاف پروتئینی از انواع الیاف طبیعی هستند که از دیرباز در تهیه ی پارچه ها و پوشاک تاریخی مورد استفاده قرار می گرفتند. این الیاف شامل ابریشم، پشم، مو و کرک بوده که از این میان پشم و ابریشم در تهیه ی پوشاک مصرف بیشتری داشته اند. بسیاری از پوشاک به عنوان میراث تاریخی و فرهنگی، زینت بخش موزه ها هستند که این آثار مانند سایر آثار موزه ای به دلیل ساختارهای شیمیایی مخصوص به خود، برای بقاء نیاز به نگهداری در شرایط محیطی ویژه دارند. آنچه در این پروژه مورد پژوهش قرار می گیرد بررسی ساختار و رفتارهای الیاف پشمی و ابریشمی و نیز عوامل مخرب آن ها در سالن های نمایش موزه ها است که سلامت و بقای این اشیاء حساس را تهدید می کنند. رویکردهای حذف یا به حداقل رساندن این عوامل ما را به مباحث حفاظت پیشگیرانه در موزه ها رهنمون می سازد که این امر با استفاده از سیاست های مدیریتی، مدیریت ساختمان، مدیریت مجموعه آثار، مدیریت شرایط محیطی، مدیریت بحران، مدیریت آفات و مدیریت تجهیزات به امری واقع بینانه و اجرایی تبدیل خواهد شد. مجموعه مطالعات و بررسی های انجام شده بر روی موزه ی پوشاک دزک، علاوه بر نمایش یک روند منطقی برای اجرای حفاظت پیشگیرانه در موزه ها، به بررسی امر حفاظت در آن موزه می پردازد. پس از بررسی و شناخت عوامل آسیب رسان برای حذف یا به حداقل رساندن آن ها پیشنهادهایی ارائه شده است.