پژوهش ها بیانگر تأثیرگذاری عوامل متعددی بر ارتقاء روحیه کارمندان است. در این خصوص تحقیقات متنوعی در سراسر دنیا تا به امروز طراحی و پیاده سازی شده است. اما تاکنون پژوهشی در زمینه تأثیر برند منابع انسانی بر روحیه سازمانی کارکنان در ایران انجام نگرفته است. پژوهش حاضر این ادعا را مورد آزمون قرار داده است که نگرش مثبت کارکنان نسبت به کار و محیط کاری شان و میزان جذابیت یک شرکت از نظر کارکنان کنونی و آتی ( ادراک برند منابع انسانی)، روحیه کارکنان را تحت تأثیر قرار می دهد. در این پژوهش روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی بوده و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش، شامل همه کارکنان، کارشناسان و مدیران دو سازمان بنیاد شهید با تعداد نمونه 259 نفر و شرکت مپنا با تعداد نمونه 207 نفر است، که به صورت سهمیه ای در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه 37 سوالی که شامل چهار مولفه روحیه کارکنان، برند کارفرما، برند کارکنان و ارزش پیشنهادی استخدام بود؛ به شیوه لیکرت جمع آوری و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمون های آماری میانگین یک جامعه، آزمون مقایسه میانگین های دو جامعه مستقل و مدل معادله ساختاری با استفاده از دو نرم افزار spss و lisrel مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش بیانگر تأیید فرضیه اصلی تأثیر برند منابع انسانی بر روحیه کارکنان و به تبع آن فرضیه های تأثیر برند کارفرما و برند محصولات و خدمات بر روحیه کارکنان، در هر دو سازمان است. عکس فرضیه تأثیر برند کارکنان بر روحیه سازمانی، در هر دو سازمان مورد مطالعه تأیید گردید. فرضیه تأثیر ارزش پیشنهادی استخدام در شرکت مپنا تأیید و در بنیاد شهید رد شده است. نتایج پژوهش بیانگر تأثیر تعدیلی نوع سازمان بر رابطه میان برند منابع انسانی و روحیه کارکنان در هر دو سازمان است. یعنی روحیه کارکنان، تحت تأثیر نوع سازمانی است که در آن مشغول به کار هستند.