در این پایان نامه،با برسی که آیا سیستم سنتی مستمری مزیت تعریف شده (به عنوان مثال صندوق بازنشستگی کشوری)،در آینده دارای ابعاد استطاعت مالی با تعدیل های فراوان همچون (اصلاح پارامتری) هست یا خیر.اخیرا به منظور اصلاح سیستم قدیمی مستمری تعدادی از کشورهای توسعه یافته رویکرد مشارکت تعریف شده فرضی را انتخاب کرده اند.با مقایسه این دو سیستم،ما به این سوال پاسخ می دهیم که آیا سیستم قدیمی را حفظ کنیم یا آنرا جایگزین نماییم. وبا مطاله جمعیت ایران در آینده نزدیک، افزایش ضریب تکافل، معکوس شدن هرم سنی، به این نتیجه می رسیم که سیستم مشارکت تعریف شده فرضی کلاسیک توانایی پخش ریسک اقتصادی و جمعیتی را در بین و درون نسل ندارد.لذا وجود یک صندوق پیش ذخیره در کشورهایی همچون ایران ایران برای عبور از دوره ی گذار جمعیتی لازم به نظر میرسد.