هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین اظهارنظر حسابرس و مدیریت سود است، به عبارتی سعی شده است تا رابطه بین نوع اظهارنظر تعدیل شده حسابرس (با فرض تداوم فعالیت و بدون درنظر گرفتن این فرض) با مدیریت سود بررسی شود. بدین منظور نمونه ای متشکل از 65 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1383 تا 1392 مورد مطالعه قرار گرفته است. متغیر مدیریت سود از طریق اقلام تعهدی اختیاری با استفاده از مدل تعدیل شده جونز (1995) اندازه گیری و برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون لوجستیک استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین اظهارنظر حسابرس و مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین مشخصه های مالی شرکت صاحبکار، مانند موسسات بزرگ حسابرسی، گزارش تعدیل شده سال قبل، پیچیدگی شرکت صاحبکار و بازده دارایی ها، در تصمیم حسابرس پیرامون تعدیل گزارش خود موثر است. به بیان دیگر مدیریت سود نقشی در این ارتباط ندارد.