امروزه همزمان با تغییرات تکنولوژیک، و به تبع آن نیازهای متعدد مشتریان، لازم است سازمان ها از روندی پیروی نمایند تا بتوانند بیش از پیش خود را با اینگونه تغییرات غیر قابل پیش بینی تطبیق و در نتیجه عملکرد مثبت مستمرشان را تضمین کنند. در این راستا محققین معیارهای متعددی را بمنظور ارزیابی قابلیت سازگاری تیم مدیریت ارشد با تغییرات متعدد محیطی مورد بررسی قرار داده اند. اما در این مطالعه سعی شده است تا از منظر قابلیت های تیمی مدیران در سازمان ها، در زمان اخذ تصمیمات استراتژیک و همچنین هنگامی که با چالشی مرتبط با تصمیمات اتخاذ شده مواجه می شوند، به این مقوله نگریسته شود. از شاخص ترین این خصوصیات تیمی که هدف اصلی این مطالعه نیز بوده اند، می توان به تعامل تیم مدیریت ارشد، فرآیند اخذ تصمیمات جامع استراتژیک و به تبع آن تاب آوری اشاره نمود. بطوریکه مطابق با مبانی نظری و مطالعات پیشین، ایجاد تعامل مثبت در تیم مدیریت ارشد منجر به جامعیت تصمیمات استراتژیک در سازمان، و در نتیجه بهبود قابلیت تاب آوری تیم مدیریت ارشد در برابر مسائل و تهدید های محیطی می گردد. لذا در این مطالعه با هدف بررسی ارتباط مفهومی این سه خصوصیت در بین مدیران کشور، مطالعه ای کاربردی – توصیفی، در مجموعه ای از 500 واحد فعال مستقر در شهرک صنعتی توس مشهد، به عنوان جامعه آماری، مورد بررسی قرار گرفت، که پس از تحلیل 185 پرسشنامه جمع آوری شده از آزمودنی ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزارهای spss.v22 و amos.v22؛ یافته های حاصله نشان دهنده این واقعیت بود، که اگرچه مطابق با مطالعات گذشته، تاثیر گذاری تعامل تیم مدیریت ارشد بر جامعیت تصمیمات استراتژیک و ابعاد تاب آوری مورد تایید قرار می گیرند، اما تاثیر ارتباطی جامعیت تصمیمات استراتژیک بر ابعاد تاب آوری و همچنین تاثیر غیر مستقیم تعامل تیم مدیریت ارشد بر این ابعاد معنادار نمی گردد. در نتیجه می بایست مدیران این شرکت ها توجه بیشتری نسبت به شکل گیری زمینه های تعاملی مثبت و مبتنی بر اعتماد در تیم مدیریت ارشد از خود نشان دهند، که همین می تواند زمینه ساز پیاده سازی هوش رقابتی در سازمان در طولانی مدت گردد.