پژوهشی که با عنوان " ضرورت تولید بازیهای دیجیتال در ایران، با محوریت سناریو نویسی و شخصیت پردازی" صورت گرفته ، بر آن است که اهمیت و جایگاه داستان ، روایت و شخصیتها و همچنین نحوه پردازش هر یک از آنها را در قالب رسانه ای نوین و مدرن به نام بازیهای رایانه ای(دیجیتال) روشن سازد. رسانه ای که امروزه باعث جذب طیف وسیعی از مخاطبان از گروههای سنی مختلف در سراسر دنیا به سوی خود شده است. اگر چه این صنعت هنوز در کشور ما نو پاست وامکانات سخت افزاری و نرم افزاری و فنی موجود قابل رقابت با غولهای تولید کننده جهانی نیستند اما میتوان گفت با توجه به قدمت فرهنگ ، هنر، ادبیات و اساطیرغنی ما؛ پتانسیل پیشرفت در بعد هنری (داستانپردازی و مراحل طراحی شخصیت) درکشور وجود دارد که باید آن را تقویت کرد و در جهت رشد آن گام برداشت. باتوجه به این پیش فرض، سعی شده است ابتدا به مقوله بازی از منظر روانشناسی و جامعه شناسی پرداخته شود و در ادامه با ورود به حوزه های ادبیات روایی، دراماتیک و سینما مساله داستان و داستانگویی در بازیهای رایانه ای وساختارتعاملی یک روایت غیر خطی و نقاط ضعف و قوت آن با روایت خطی مورد مقایسه قرار گرفته، ودر فصل بعدی، ابعاد مختلف یک شخصیت واقعی و کنشها و واکنش های او؛ انواع مختلف شخصیتها و عوامل موثردر رشد یک شخصیت و همچنین ابزارهای تعاملی و محاوره ای آنها؛ مثل دیالوگ در یک بازی رایانه ای مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت بحث بامعرفی تقسیم بندی های بازیهای رایانه ای در قالب گونه (ژانر) و تعریف سطح انتظارات کاربر از هر ژانر، عوامل موثر در جذابیت داستان برای مخاطب و نقد نمونه های برجسته بازیهای ایرانی و خارجی مرتبط با هر گونه تکمیل میگردد. کلید واژگان : بازی های رایانه ای ، داستان گویی، روایت ، شخصیت پردازی