مس به عنوان یک عنصر فلزی سنگین، سمی و تأثیر¬گذار بر سلامت انسان و سایر موجودات شناخته شده است. هدف از این تحقیق، مطالعه ی توانایی سیستم دو فازی آبی و سیستم استخراج مایع-مایع با حلال آلی به منظور جداسازی یون فلزی cu بود. لذا سیستم های دوفازی آبی پلی اتیلن¬گلیکول/نمک های سولفات ((nh4)2so4,na2so4) به منظور جداسازی یون های مس از محلول آبی آن مورد مطالعه قرار گرفت. توانایی بازیابی یون های مس به عنوان تابعی از ماهیت نمک معدنی سولفات تشکیل دهنده ی فاز، وزن مولکولی peg ، نسبت جرمی بین فاز ها، غلظت اولیه یون های مس، نوع استخراج گر، دما و ph سیستم بررسی شد. نتایج نشان داد که افزایش وزن مولکولی پلیمر و درصد وزنی نمک منجر به کاهش درصد استخراج یون های مس شد. بالاترین درصد استخراج یون های مس در سیستم دو فازی آبی آمونیوم سولفات-peg2000 به دست آمد. در ادامه، تکنیک طراحی آزمایش با استفاده از آرایه های متعامد تاگوچی جهت تعیین اثر چهار فاکتور مستقل بر رفتار جدایش یون های مس از محلول آبی آن به کار برده شد. با توجه به نتایج، دما و ph سیستم تأثیرگذارترین فاکتورها بر جدایش یون های مس در سیستم دو فازی آبی بودند. بالاترین درصد استخراج یون های مس تحت شرایط بهینه، 98/77% به¬دست آمد. همچنین سیستم استخراج با حلال متشکل از اسید لاریک (استخراج کننده) و 8-هیدروکسی کینولین (کی لیت کننده) با استفاده از رقیق کننده های آلی پارازایلن و بنزن در ph های مختلف بررسی شدند. نتایج نشان داد که بالاترین درصد استخراج مس برای دو رقیق¬کننده پارازایلن و بنزن به ترتیب 22/89 و 97 درصد در ph=4 به دست آمد.