در مجموع 60 جنس از جلبک های پلانکتونی مربوط به 5 شاخه شناسایی شد، که از این بین 24 جنس مربوط به شاخه chlorophyta، 22 جنس مربوط به شاخه bacillariophyta،7 جنس مربوط به شاخه cyanophyta، 4 جنس مربوط به شاخه euglenophyta و 3 جنس مربوط به شاخه dinophyta می باشد. در بین این شاخه ها باسیلاریوفیتا دارای بیشترین و داینوفیتا دارای کمترین فراوانی می باشند. بیشترین تنوع زیستی جلبک ها در این مطالعه مربوط به فصل بهار و در ایستگاه شماره یک می باشد. همچنین بر اساس شاخص آلودگی پالمر میزان آلودگی در این رودخانه در فصل بهار و تابستان بسیار بالا می باشد. در این مطالعه تعداد 96 گونه گیاهی در 79 جنس و 37 تیره جمع آوری و شناسایی شده است. تیره های poaceae با 17 گونه (17.7 درصد ) و asteraceae با 12 گونه (12.5 درصد )، غنی ترین تیره های گیاهی منطقه مورد مطالعه می باشند. بررسی اشکال زیستی گونه ها نشان می دهد که بیشترین فراوانی مربوط به تروفیت ها (48.95 درصد)، همی کریپتوفیت ها (17.7 درصد) و ژئوفیت ها (14.58 درصد) می باشد. از لحاظ کورولوژی 62.5 درصد از گیاهان منطقه مورد مطالعه چند ناحیه ای (pl) هستند.