نام پژوهشگر: حسین زینلی‌پور

اثربخشی آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله بر برخی از مولفه های رضایت زناشویی بیماران معتاد درطول درمان، کلینیک درمانی بوعلی، شهرستان بندرعباس در سال 93-92
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه هرمزگان - دانشکده علوم انسانی 1393
  معصومه صالح پوربارکوسرایی   عبدالوهاب سماوی

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای خودآگاهی و حل مساله بر رضایت زناشویی بیماران معتاد درطول درمان کلینیک درمانی و بازتوانی بوعلی، شهرستان بندر عباس در سال 93 -1392می باشد. جامعه آماری شامل کلیه مراجعه کننده گان با حجم 100 نفر می باشد. حجم نمونه شامل 30 نفراز بیماران معتاد اقدام به ترک می باشد که به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل(15نفر) انتخاب شدند.ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ می باشدوگروه آزمایش طی 6 جلسه در60 دقیقه مهارتهای خودآگاهی و حل مساله مورد آموزش قرار گرفتند . بعد از پایان دوره آموزش از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد . در نهایت با استفاده از نرم افزار spssداده های به دست آمده از پیش آزمون وپس آزمون ومقایسه میانگین های گروهای آزمایش و گروه کنترل با استفاده از آمار توصیفی (میانگین ، انحراف استاندارد)و آمار استنباطی(تحلیل کوواریانس )موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های پژوهش نشان می دهد که نتایج به دست آمده از فرضیه اصلی ، آموزش مهارتهای خودآگاهی حل مساله بر رضایت زناشویی بیماران معتاد اقدام به ترک در سطح 000/0 p=معنادار و اثر بخش می باشد.وهمچنین نتایج فرضیات فرعی ( آموزش بر ارتباط زناشویی ، روایط جنسی و مدیریت مالی به ترتیب با سطح معناداری001/0 ، 143/0 و 001/0 بیماران موثر می باشد. اما بر روی اوقات فراغت بیماران اثر بخش نبوده است ) یعنی نشان دهنده ی تفاوت معنی داری در بین میانگین نمرات رضایت زناشویی در گروه آزمایش وگواه بوده است. بنابر این می توان این گونه نتیجه گیری کرد که آموزش مهارتهای خودآگاهی وحل مساله در افزایش رضایت زناشویی بیماران معتاد درطول درمان موثر بوده است .

بررسی نقش احساس مالکیت و اعتماد دانشجویان به دانشگاه با انگیزه پیشرفت و عملکرد آموزشی آنها در دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه هرمزگان - دانشکده علوم انسانی 1393
  صدیقه شکاری   حسین زینلی پور

هدف این پژوهش، بررسی نقش احساس مالکیت و اعتماد با انگیزه پیشرفت و عملکرد آموزشی آنها در بین دانشجویان مقطع کارشناسی و دکترای عمومی دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس که در سال تحصیلی 93-92، در آخرین سال تحصیل قرار دارند، بود. جامعه آماری شامل 226 نفر دانشجو بود و از همه آن ها در پژوهش استفاده شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه احساس مالکیت روان شناختی(چنتل الکرز،2011)، پرسش نامه اعتماد(الونن و دیگران،2008) و پرسش نامه راهبردهای خودتنظیمی (پنتریج،1991) و داده های مورد نیاز عملکرد آموزشی از معدل کل دانشجویان مقطع کارشناسی پیوسته و دکترای دندانپزشکی تا قبل از پایان آخرین سال تحصیلی و در مقطع دکترای پزشکی عمومی، معدل کل تا پایان مقطع بالینی استفاده گردید. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان و چندمتغیری تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین احساس مالکیت روان شناختی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت معنادار وجود دارد(0/01>p) و هم چنین بین احساس مالکیت روان شناختی و عملکرد آموزشی دانشجویان رابطه مثبت معنادار وجود دارد(0/05>p)، در نتیجه احساس مالکیت می تواند انگیزه پیشرفت و عملکرد آموزشی راپیش بینی نماید. بین اعتماد و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت معنادار وجود دارد(0/01>p) و بین اعتماد و عملکرد آموزشی دانشجویان رابطه مثبت معنادار وجود ندارد(0/05<p)، در نتیجه اعتماد دانشجویان به دانشگاه انگیزه پیشرفت تحصیلی را می تواند پیش بینی نماید و لیکن نمی تواند عملکرد آموزشی را پیش بینی نماید. . افزون بر این، تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که احساس مالکیت روانی دانشجویان به دانشگاه، پیش بینی بهتری نسبت به اعتماد برای متغیرهای انگیزه پیشرفت تحصیلی و عملکرد آموزشی محسوب می شود. در یافته های جانبی که به بررسی وضعیت میانگین احساس مالکیت و اعتماد و ابعاد آن ها پرداخته شد ،یافته ها نشان داد فقط بعد خودکارآمدی از احساس مالکیت در شرایط نسبتأ مطلوب قرار دارد و احساس مالکیت و سایر ابعاد آن در محدوده شرایط نامطلوب می باشد و در خصوص میانگین های اعتماد و ابعاد آن در محدوده شرایط مطلوب قرار دارند و برای مشخص شدن این که واریانس های به دست آمده از روی شانس و خطا نمی باشد از آزمون t-test تک نمونه ای استفاده شد و مشخص گردید که این تغییرات دراحساس مالکیت و ابعاد آن در سطح اطمینان 0/01 معنی دار می باشد و این پراکندگی میانگین ها از روی خطا و شانس نمی باشد. و نتیجه آزمون t-test تک نمونه ای در مورد اعتماد و ابعاد آن نشان داد که پراکندگی میانگین های اعتماد و بعد جانبی آن در سطح اطمینان 0/01>p معنا دار و در دو بعد عمودی و نهادی در سطح اطمینان 0/05<p معنی دار نمی باشد که می توان نتیجه گرفت تفاوت های به دست آمده در دو بعد عمودی و جانبی از روی شانس بوده است.